Өлең, жыр, ақындар

Шаршадым-ау

  • 22.10.2016
  • 0
  • 0
  • 9538
Шаршадым-ау...
Қайтсем енді тыныштық табар жаным,
жүйке менен жүректі тарамдадым.
Ләззат ап әрнеден басқалардай
өмір кешу - бұл күнде бар арманым.
Күйретердей жанымда жанар жалын*,;
жүрегіммен жыладым, алаңдадым.
Кең дүние салмағын, салқындығын
жиып-теріп үйгендей маған бәрін.
Тұрақтар ма менде бір қпіқ-тыным?
Не жетпейді - халқыма сүйіктімін!
Махамбетті, Блокты жылытқан Күн
тұр мінеки маған да құйып нұрын.
Сездірмейтін суық не ыстық жайды,
достарым бар ойлатпас жұт, сыз жайлы.
Олар желкен-сезімін жайып салып,
мені дауылды айдынға жұтқызбайды.
Не жетпейді - баптаулы он-пырағым?
Қанағатсыз, тойымсыз қалтырадым.
Дауыл күнгі теңізді шыр айналған
шағаладай тынымсыз шарқ ұрамын.
Өтсе менде дырдумен мұңсыз әр күн,
саялауға жанымды құлшынар кім?
Мен, асылы, тыныштық күйге түссем,
қайраңдағы балықтай тұншығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ханша

  • 0
  • 0

Сенен де сұлу арулар бар қаншама,
ұнайтын тіпті баршаға.
Жұрт айтып жүрген тамсана
ақылды да асқақ әйелдер көп-ақ болса да,

Толық

Ақыл қиянаты

  • 0
  • 0

Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.

Толық

Археолог

  • 0
  • 5

Мекен еткен бабалар,
мекен еткен аналар
жатыр жердің астында
құмға батқан қалалар.

Толық

Қарап көріңіз