Өлең, жыр, ақындар

Қобызым неге сарнайды...

  • 15.04.2015
  • 1
  • 2
  • 11682
Қобызым неге сарнайды –
Ажалдан хабар бередi.
Сыбызғым неге зарлайды –
Деп тұр: «Ием өледi!»

Дүниедегi қуаныш,
Бiр азғантай жұбаныш,
Оның түбi бiр налыс,
Қайғы мен рахат тел едi.

Басқа түскен әрбiр iс,
Не қызықты, не кейiс,
Ойласаң, ол – көрген түс,
Соғып өткен жел едi.

Бақ бермейдi есiркеп,
У салады жесiн деп,
Иманың мен жаның жеп,
Жерге апарып көмедi.

Ақ малтадай езедi,
Түбiнде сенен безедi,
Оны ақылың сезедi,
Неге нәпсiң сенедi?

Бiле тұра талай жан,
Саудаға салып ар, иман,
Алдап берген уынан,
Көп жұтқысы келедi.

Сұлу бетiн сүйгiзсе,
Улатып жанын күйгiзсе,
Маңдайын жерге тигiзсе,
Ешкiм ары жүр демедi.

Ас бергенiн дедi: “Той”,
Ол – қасапшы, бұлар – қой,
Көп мисызда болмады ой,
Бұл неғылған ел едi?!



Пікірлер (2)

Бекзат

Шәкәрім Құдайбердіұлы ұлы ұстаз

Пікір қалдырыңыз

Адамнан артық жәндік жаралмаған...

  • 1
  • 2

Адамнан артық жәндiк жаралмаған,
Дейдi жұрт: «Айуан жоқ иттен жаман».
Бұл туралы менде бiр бөтен ой бар,
Анық ұқсаң, айтайын, достым, саған.

Толық

Ноль

  • 2
  • 4

Қаламым, қарындашым – жан жолдасым!
Жау болды жан аяспас сан жолдасым.
Қайрылып, мейірімденіп қарамайды,
Кеше – аласа, бүгін – зор, паң жолдасым.

Толық

Аңшылық әуелінде қандай тәтті

  • 0
  • 0

Аңшылық әуелінде қандай тәтті,
Еркіндік, кім жек көрер салтанатты.
Бұл күнде қоңлы тұғыр табылса да,
Аздан соң желдіктерсің, жауыр атты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар