Шабандоз қобыз (ертегі дастан)
Қазақтың кең даласы
Толған аңыз, ертегі.
Сайы менен саласы
Сыр ғып соны шертеді.
Қорқыт баба
Желмаясын желдіртіп,
Жері қалмай кезбеген.
Арып-ашып жең жыртып,
Жер ұйығын іздеген.
Құм мен қобыз
Құм,
Сексеуіл мүйізді жаралы өгіз,
Ыңыранады түн болса... Тоба, деңіз!
Түнде келем мен оған. Мүйізінде
Көр іші – қара қобыз
Тірліктің тұраласа кер шолағы,
Көңілге қай-қайдағы шер толады.
Арманды адам қуып жеткен емес,
Қырандай қос қанатың болса-дағы.
Қобыз-жүрек
Қобыз үнін тыңдашы, керемет қандай,
Ғасырларды қиялмен аралатқандай.
Қорқыт бабам оралып көне заманнен,
Желмаясын желдіртті келе жатқандай.
Қобызым неге сарнайды...
Қобызым неге сарнайды –
Ажалдан хабар бередi.
Сыбызғым неге зарлайды –
Деп тұр: «Ием өледi!»
Пікірлер
-
Сандуғаш
Сен кайда таптың -
Галым
Үл мен ұл айтыс -
Галым
Ұл мен ұл айтысы 2шумақ
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі