Өлең, жыр, ақындар

Мадақтап мінсіз Алланы

  • 02.03.2017
  • 0
  • 1
  • 13044
Жарлы жұртымның жағасы жыртық...
Жар астында ма жақсылық?
Кетіпті елдің арасын ірітіп,
Жалғанды жалмап жоқшылық...

Қайтады қашан қазақтың кегі,
Жазмыш не дейді, көк аспан?
Шекесіне оның азаптың мөрі.
Басылған ба екен о бастан?

Жер бетіндегі нала-сұмдықтың,
Қасіреттердің көптігі...
Олардың бәрі жанашырлықтың,
Жанашырлықтың жоқтығы!

Жаттайын тынбай аят-сүрені
Мадақтап Мінсіз Алланы.
Ойсыз күндерден, оятшы мені,
Әдіре қалсын қалғаны...



Пікірлер (1)

Ақбота

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Қарауыл. Қара өлең

  • 1
  • 0

Қара өлеңнің мекені – Қарауылға келемін,
Қара өлеңнің қамы еді, қарап жүрмей жегенім.
Қарағанның ішіне көп тығылып ойнайтын,
Қара өлеңге құмартқан қара бала мен едім.

Толық

Толғау

  • 0
  • 1

Ерлерім мініп ақ боз ат,
Еліме қонған бақ ғажап.
Алаң да алаң заманда,
Бабам да талай тартты азап.

Толық

Анашым

  • 0
  • 13

Асыл ана! Түсімде көрем сені,
Бұрынғыдай емессің неге еңселі?
Мен білсем, саған деген сағыныштың,
Осынау жұмыр жерде жоқ өлшемі.

Толық

Қарап көріңіз