Өлең, жыр, ақындар

Ақ жауын

  • 08.04.2017
  • 0
  • 0
  • 9273
Боздасын, бәрі боздасын,
Малмандай басып су – қайғы.
Аспанның көріп көз жасын,
Қара жер қайтып құрғайды?!.

Жауын боп көктен мұң ақсын,
Жатпайды жуас жер сілкіп.
Жылағандарды жұбатсын,
Жанарларын жел сүртіп.

Жылмаңдап ақпа жылғамен,
Сұрауың бар ғой, су – тірлік.
Тазарсын мынау күллі әлем,
Күйбең де күйбең қу тірлік!

Сар далам өзі-ақ сабырлы,
Сабалап оны не керек?
Сыздатпай менің жанымды,
Себелеп жаушы, себелеп...
Ей, жауын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылға бардым...

  • 0
  • 3

Ауылға бардым... бала күндерім кекілді,
Алдымнан шықты. Ақ жауын жуып бетімді,
Алақаныма тамшысы жылы тиеді,
Аяулы анамның аппақ жаулығы секілді.

Толық

Жаз жамалы

  • 0
  • 0

Арқаның аңғал ақ самалы есіп,
Жаз дәурен келді бақшама көшіп.
Мөлдір бұлақтар шолпысын тағып,
Балғын құрақтар сәт санап өсіп...

Толық

Көктем

  • 0
  • 1

Жүрегіме жыр құйып көктен сарнап,
Мынау – менің құстарым жеткен самғап.
Қара жердің қайғысын сейілтеді,
Қанатынан күміс нұр көктем саулап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар