Өлең, жыр, ақындар

Ақ жауын

  • 08.04.2017
  • 0
  • 0
  • 9649
Боздасын, бәрі боздасын,
Малмандай басып су – қайғы.
Аспанның көріп көз жасын,
Қара жер қайтып құрғайды?!.

Жауын боп көктен мұң ақсын,
Жатпайды жуас жер сілкіп.
Жылағандарды жұбатсын,
Жанарларын жел сүртіп.

Жылмаңдап ақпа жылғамен,
Сұрауың бар ғой, су – тірлік.
Тазарсын мынау күллі әлем,
Күйбең де күйбең қу тірлік!

Сар далам өзі-ақ сабырлы,
Сабалап оны не керек?
Сыздатпай менің жанымды,
Себелеп жаушы, себелеп...
Ей, жауын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тербелік тіршіліктің...

  • 0
  • 0

Айнымас қасиетін мәңгі сақтап,
Келеді бар әлемді таң құшақтап.
Сәулелі сұлу күннің саусағынан
Шашылып жер бетіне алғыс әппақ.

Толық

Кешіккен құстар

  • 0
  • 0

Қанатын керіп, ағылып белден,
Әуелеп ұшқан жоғары.
Мекенін аңсап, сағынып келген,
Бірақ та құстар жоқ әлі.

Толық

Күзгі өлең

  • 0
  • 0

Көңілде күлкі жоқ еш,
Келемін налып іштей.
Кездесу мүмкін емес,
...тек сендік сағыныш қой.

Толық

Қарап көріңіз