Өлең, жыр, ақындар

Ақ ұлпа қар

  • 04.09.2017
  • 0
  • 0
  • 8421
Ақ ұлпа қар қылаулап,
Жауады жанды баурап.
Алаңсыз асыр салып,
Келеді-ау алғым аунап.

Ақ ұлпа қар – көбелек,
Жауғаны сән керемет!
Жер бетін жатыр міне,
Ақ қанат әнге бөлеп.

Ақ ұлпа қарда менің –
Балалық бар дәуренім.
Қарға ұқсап кетер едім,
Жетсе егер әл-дәрменім.

Ақ ұлпа қар – құсым ед,
Кейде оның қонғысы жоқ.
Мен іштей түсінемін,
Қара жер – қарғысы көп.

Ақ ұлпа қар – ғажайып,
Амалсыз (қалды азайып).
Қонады қара жерге,
Қанатын зорға жайып.

Ақ ұлпа қар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі өлең

  • 0
  • 0

Көңілде күлкі жоқ еш,
Келемін налып іштей.
Кездесу мүмкін емес,
...тек сендік сағыныш қой.

Толық

Көктем

  • 0
  • 1

Жүрегіме жыр құйып көктен сарнап,
Мынау – менің құстарым жеткен самғап.
Қара жердің қайғысын сейілтеді,
Қанатынан күміс нұр көктем саулап.

Толық

(Аянатқа)

  • 0
  • 0

Қызым менің, қызығым, Аянашым!
Анаң сенің жүзіңді аяласын.
Таң нұрымен таранып еркем ертең,
Күн нұрымен бойжетіп боянасың.

Толық

Қарап көріңіз