Өлең, жыр, ақындар

Ақ ұлпа қар

  • 04.09.2017
  • 0
  • 0
  • 8504
Ақ ұлпа қар қылаулап,
Жауады жанды баурап.
Алаңсыз асыр салып,
Келеді-ау алғым аунап.

Ақ ұлпа қар – көбелек,
Жауғаны сән керемет!
Жер бетін жатыр міне,
Ақ қанат әнге бөлеп.

Ақ ұлпа қарда менің –
Балалық бар дәуренім.
Қарға ұқсап кетер едім,
Жетсе егер әл-дәрменім.

Ақ ұлпа қар – құсым ед,
Кейде оның қонғысы жоқ.
Мен іштей түсінемін,
Қара жер – қарғысы көп.

Ақ ұлпа қар – ғажайып,
Амалсыз (қалды азайып).
Қонады қара жерге,
Қанатын зорға жайып.

Ақ ұлпа қар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елге барсам...

  • 0
  • 0

Еее, өмір-ай, арылтпай мұнар мұңнан,
Сағынышқа сарқылмас сыңар қылған.
Елге кеткім келеді,
Елге барсам

Толық

Тамшы-тағдыр

  • 0
  • 1

Алматы. Жып-жылы жаңбыры
Жанына ол қыздың ұнайтын.
Ал оның тағдыры, жан-мұңы
Жарысып жаңбырмен жылайтын.

Толық

Қарауыл. Қара өлең

  • 1
  • 0

Қара өлеңнің мекені – Қарауылға келемін,
Қара өлеңнің қамы еді, қарап жүрмей жегенім.
Қарағанның ішіне көп тығылып ойнайтын,
Қара өлеңге құмартқан қара бала мен едім.

Толық

Қарап көріңіз