Өлең, жыр, ақындар

Ақ ұлпа қар

  • 04.09.2017
  • 0
  • 0
  • 8740
Ақ ұлпа қар қылаулап,
Жауады жанды баурап.
Алаңсыз асыр салып,
Келеді-ау алғым аунап.

Ақ ұлпа қар – көбелек,
Жауғаны сән керемет!
Жер бетін жатыр міне,
Ақ қанат әнге бөлеп.

Ақ ұлпа қарда менің –
Балалық бар дәуренім.
Қарға ұқсап кетер едім,
Жетсе егер әл-дәрменім.

Ақ ұлпа қар – құсым ед,
Кейде оның қонғысы жоқ.
Мен іштей түсінемін,
Қара жер – қарғысы көп.

Ақ ұлпа қар – ғажайып,
Амалсыз (қалды азайып).
Қонады қара жерге,
Қанатын зорға жайып.

Ақ ұлпа қар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әдеп

  • 1
  • 2

Бір ғұлама, тәрбиесі тым бөлек,
Шәкірттердің қарсы алдына бірде кеп.
Түзу сызық сызып қойып тақтаға,
Сынақ болар сұрақ қойды «Бұл не?» – деп.

Толық

Толғау

  • 0
  • 1

Ерлерім мініп ақ боз ат,
Еліме қонған бақ ғажап.
Алаң да алаң заманда,
Бабам да талай тартты азап.

Толық

Күзгі көрініс

  • 0
  • 2

Көңілді қоңыр салқын саз жүдетіп,
Көз жетті кеткеніне жаздың өтіп.
Құлайды жапырақтар құба талдан,
Күрең күз құдіретіне тағзым етіп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар