Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 09.09.2017
  • 0
  • 1
  • 9658
Жүрегіме жыр құйып көктен сарнап,
Мынау – менің құстарым жеткен самғап.
Қара жердің қайғысын сейілтеді,
Қанатынан күміс нұр көктем саулап.

Соғады әлсіз жібектей жел жұмсарып,
Жұпар еміп жібиді бел бусанып.
Сағыныштың тамшысын көктен үзіп,
Cал-көктемге жылайды жер мұң шағып.

Сабағынан сығалап сан мың бүршік,
Тал, терекке қолтаңба қалдырды шық.
Көктем мен жаз, күз бен қыс өрнек салар,
Шыр айналған дүние-ай, тағдырлы ұршық.

Күн көзінен күрең бұлт үркіп қашып,
Жер көктемге өлердей ынтық, ғашық.
...Кәрі қыстың кеткісі келмегендей,
Бір аяғын барады сылтып басып.



Пікірлер (1)

керемет

Назым

Пікір қалдырыңыз

(Аянатқа)

  • 0
  • 0

Қызым менің, қызығым, Аянашым!
Анаң сенің жүзіңді аяласын.
Таң нұрымен таранып еркем ертең,
Күн нұрымен бойжетіп боянасың.

Толық

* * *

  • 0
  • 0

Жұлдыздардың жалынына Түн балқып,
Балбырайды, құшағында мұң қалқып
Сені еске сап айлы аспанның демінен,
Жұпар сезім тұрды аңқып.

Толық

Заң дәстүр

  • 0
  • 1

Ата заңымның анасы болған дәстүрім,
Ата салтында – ғажайып ғұрып, жақсы ырым.
Ата бабамның ақ отау, алтын бесігі –
Атамекенім! Алладан соңғы басты ұғым!

Толық

Қарап көріңіз