Кесінді...

Кесінді...

Қуат алып жылудан,жарықтардан,
Өмірдің тәтті уына қанып та алғам.
Мен де бір көлбеу жатқан кесіндімін,
Арман мен болашаққа бағытталған.

Уақыттың ойпаңдарын,қалтарысын,
Жалғанның жанталасын ,арпалысын,
Қиып өтіп күндердің қайғы-шерін,
Сүйіп өтем өмірді әр таң үшін.

Биік етіп ойымды басқалардан,
Басқа қонған бақтай боп асқақ арман.
Түп-түзу жолдарыммен жан баспайтын,
Тарихқа аттанамын таста қалған.

Таршылықтың тұсауын үзіп беріп,
Жыр маржанын моншаққа тізіп, теріп.
Келер күнге қалдырам бір белгіні,
Көк аспанды қақ тілген сызық болып.

Ғұмырлар-ай,кейде мықты, ғаріп кейде,
Дүние дүлдүлдерді дәріптей ме?
Жер жүзінің жанарын жас толтырар,
Жалын шашып жанғанда жарық бейне...

Тлеухан Дәурен

---