Өлең, жыр, ақындар

Орамал

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 692
Жоғалды жібек орамал,
Бұлқынған бұлақ басында.
Қыз тұрды зілсіз: "Ағалар,
Алсаңдар бер", - деп қасында.
Жекелеп келіп сұрар деп,
Қиығын көздің тастадық.
Жел айдап кеткен шығар деп,
Әзілге бір сәт бастадық.
Қиылтып қойған қай көрім,
Қызарып тұрды-ау алма бет.
Шын алған болсаң қайтейін,
Бермеске шара қалмап ед.
Жалт етті аппақ шағала,
"Басқа ермек мұнан жоқ па", -деп.
Ойнай да білмес ағаға,
Шынымен кетті өкпелеп.
Келбетке керім сай тұлға,
Тағы бір барып көріңдер,
Ойнаған болсаң -
Айтыңдар,
Алғаның қайтып беріңдер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмдардың сусыраған тақсыретін

  • 0
  • 0

Құмдардың сусыраған тақсыретін,
Тыңдардың тусыраған тасты бетін,
Жаныммен желеу болып жұбатарға,
Шыңдарға алып шықтың жастық отым.

Толық

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан

  • 0
  • 0

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан
Әлди-ай.
Әкең сенің қайыспай қайда шапқан,
Әлди-ай,

Толық

Ақындар

  • 0
  • 0

Ақынбыз біздер –
Өмірдің ерке қонағы,
Көшеміз ертең
Көгілдір аспан оңады,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер