Өлең, жыр, ақындар

Орамал

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 677
Жоғалды жібек орамал,
Бұлқынған бұлақ басында.
Қыз тұрды зілсіз: "Ағалар,
Алсаңдар бер", - деп қасында.
Жекелеп келіп сұрар деп,
Қиығын көздің тастадық.
Жел айдап кеткен шығар деп,
Әзілге бір сәт бастадық.
Қиылтып қойған қай көрім,
Қызарып тұрды-ау алма бет.
Шын алған болсаң қайтейін,
Бермеске шара қалмап ед.
Жалт етті аппақ шағала,
"Басқа ермек мұнан жоқ па", -деп.
Ойнай да білмес ағаға,
Шынымен кетті өкпелеп.
Келбетке керім сай тұлға,
Тағы бір барып көріңдер,
Ойнаған болсаң -
Айтыңдар,
Алғаның қайтып беріңдер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күй құдіреті

  • 0
  • 0

Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.

Толық

Мелш етпей босағамнан басып өттің

  • 0
  • 0

Мелш етпей босағамнан басып өттің,
Сен кеттің,
Жоғал сен де қасірет-мұң.
Тұғырдан түспейтұғын тұйғын құсым,

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Арғымақ мінсем деп едім,
Тақымы жұрттың тимеген.
Ешкімге басын имеген,
Аршындай шапқан кезінде,

Толық

Қарап көріңіз