Өлең, жыр, ақындар

Орамал

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 524
Жоғалды жібек орамал,
Бұлқынған бұлақ басында.
Қыз тұрды зілсіз: "Ағалар,
Алсаңдар бер", - деп қасында.
Жекелеп келіп сұрар деп,
Қиығын көздің тастадық.
Жел айдап кеткен шығар деп,
Әзілге бір сәт бастадық.
Қиылтып қойған қай көрім,
Қызарып тұрды-ау алма бет.
Шын алған болсаң қайтейін,
Бермеске шара қалмап ед.
Жалт етті аппақ шағала,
"Басқа ермек мұнан жоқ па", -деп.
Ойнай да білмес ағаға,
Шынымен кетті өкпелеп.
Келбетке керім сай тұлға,
Тағы бір барып көріңдер,
Ойнаған болсаң -
Айтыңдар,
Алғаның қайтып беріңдер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Бәрін де балалықпен сезбедім-ау,
Ып-ыстық көрінеді көзге мынау.
Білімге қолын бұлғап шақыратын,
Күміс үн, жез таңдайлы, жез қоңырау.

Толық

Көктем жыры

  • 0
  • 0

Қабаштың басы қарабай,
Қарабай қанат қағады.
Көлшікке қонған жағалай,
Қалың құс қиқу салады.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

О, тағдыр, сені ұғыну қиын маған,
Жастықта етек-жеңі жиылмаған.
Біреудің бақытысың – бұйырмаған,
Біреудің көз жасысың тиылмаған.

Толық

Қарап көріңіз