Өлең, жыр, ақындар

Күй құдіреті

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1673
Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.
Төгіледі, көңілім бөлінеді,
Асқар таудай ақ қабақ көрінеді.
Көк мұхиттай тасиды көлшіктерім,
Күй көтерген неткен бұл көрік еді.
Бал бұлақтан жататын басын алмай,
Бақ-бақ гүлсің,
Бар мәуең шашылардай.
Дәл осындай сиқырлы саз естісем,
Көз жасымды отырам жасыра алмай.
Әуен шырқап, биіктеп бірге өсемін,
Бірге өспесем,
Қадірін білмес едім.
Құлазыған кездері
Құдыретті күй,
Өзіңменен жұп жазбай күн кешемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындар менің ойымша

  • 0
  • 0

Ақындар менің ойымша,
Жұп-жұмыр жердің жүрегі.
Жүректің үні жойылса,
Жер қалай өмір сүреді.

Толық

Қалқатайым, шықтың ба қыр астына?

  • 0
  • 0

Қалқатайым, шықтың ба қыр астына?
Құртқашаштың гүлдері бүр ашты ма?
Жер жуалар бауырын көтерді ме,
Аққу-қаздар амандық сұрасты ма?

Толық

Құмдардың сусыраған тақсыретін

  • 0
  • 0

Құмдардың сусыраған тақсыретін,
Тыңдардың тусыраған тасты бетін,
Жаныммен желеу болып жұбатарға,
Шыңдарға алып шықтың жастық отым.

Толық

Қарап көріңіз