Өлең, жыр, ақындар

Күй құдіреті

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1647
Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.
Төгіледі, көңілім бөлінеді,
Асқар таудай ақ қабақ көрінеді.
Көк мұхиттай тасиды көлшіктерім,
Күй көтерген неткен бұл көрік еді.
Бал бұлақтан жататын басын алмай,
Бақ-бақ гүлсің,
Бар мәуең шашылардай.
Дәл осындай сиқырлы саз естісем,
Көз жасымды отырам жасыра алмай.
Әуен шырқап, биіктеп бірге өсемін,
Бірге өспесем,
Қадірін білмес едім.
Құлазыған кездері
Құдыретті күй,
Өзіңменен жұп жазбай күн кешемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шолпанға

  • 0
  • 0

Жақыным - достар жанашыр,
Жатырқаушы едім жатты көп.
Сен енді қызым
Барасың,

Толық

Ақындар

  • 0
  • 0

Ақынбыз біздер –
Өмірдің ерке қонағы,
Көшеміз ертең
Көгілдір аспан оңады,

Толық

Жетім торғай

  • 0
  • 0

Март айы, жердің беті жылып болмай,
Кәрлі қыс қайта түсті,
Суық қандай!
Жаһаннан жер таба алмай жан сақтауға,

Толық

Қарап көріңіз