Өлең, жыр, ақындар

Кел маған

Кел маған мен жабыққан шақтарда,
Екеуміз аралаған сол бір бақтарға,
Көңіл бөлер екі-үш сағатымда,
Күтемін қайың ағаш жақтарда.

Кел маған мен сені сағынғанда,
Есіміңді телефонмен шақырғанда,
Жанымда көбірек табыларсың,
Мұңайып, жалғыз қалып жылағанда.

Кел маған мен өмірден түңілгенде,
Дем жетпей көмекке жүгінгенде,
Қамқорлықты көрсетіп жұбатсаңшы,
Қиын сәтте не істерімді білмегенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз