Өлең, жыр, ақындар

Түн. Шықтың келуі

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 282
Шартарап теңіз шамалы,
Зер шашақ тегіс жан-жағы.
Қанаты түннің талады,
Басады шықтың салмағы.
Қисыны келген қиыннан,
Бір тәтті және бір ащы.
Қылығы көркем, қиылған,
Тұманға аппақ ұласты?!
Қайралып өткір ептілік,
Суырған қанжар қынынан.
Айналып жүрсе көп күдік...
Құрметі артық, сыйынан.
Шық тұнып жерге тамады,
Моншақтай мөлдір ірі боп.
Қол былғап кетіп барады,
Қарайтын түнге бірі жоқ.
Кеудесі бырт-бырт сөгіліп,
Сәулесі сылқым себіліп.
Көңіл ғой тұрған төгіліп,
Өмір ғой тұрған егіліп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен емеспін

  • 0
  • 0

Өткен күнді қайткенде бөгемекпін!
Неге келдің балалық,
Неге кеттің?
Мына біреу ұқсайды көлеңкеме,

Толық

Қайтып келмейтін нүкте

  • 0
  • 0

Хім...
Тілектер, аппақ кебінмен,
Іштегі топыраққа көмілген,
Жүрек те шаршаған шығар...

Толық

Шықтың тамуы

  • 0
  • 0

Қараша үй.
Жалған-дүр...
Ай - заманның өрнегі.
«Күн – көсемнің» ордені,

Толық

Қарап көріңіз