Өлең, жыр, ақындар

"Әйелдер" туралы

Әйелдер -ай,
Беу, әйелдер жанарлы,
Қай бір елде адам онсыз жаралды?
Сол әйелің құрта алады адамды,
Сол әйелдер құтқарады ғаламды!

Арулар-ай,
Жүрегімді жылытқан.
Абайламай, мен өзімді ұмытқам.
Жан ұқпайтын жанарыңнан сыр ұққам,
Жалықпаймын, қылығыңа құныққам.

Құрбылар - ай,
Бірің ерке, бірің паң,
Болмас оңай уысыңа жығылсам.
Көне кезден шын жақұтсың, ұғынсаң,
Мінезі кең, керім, сұлу, бұрымшаң.

Қарындас-ай,
Кінә кетті көп бізден,
Адамдар көп қыз көз жасын төккізген.
Кейде төбең шаршы алаң бұлт кезген,
Суретіңнің қорғанымын сырт көзден.

Аналар- ай,
Сіздер десе от басам.
(Даналардай мақта анаңды, мақтасаң!)
Таңдарың көп ұйқы көрмей атқызған,
Арманым жоқ, ақ сүтіңді ақтасам!

Бауырларым,
Аға-інілер!
Тілегім-
Анаң, жарың, қарындасың- жүрегің.
Жүрегіңді жаралауға қимассың,
Ал, ендеше, аялайсың, білемін!
Солай деп сенемін!

РИНАТ ӘБДІҚАЛЫҚ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз