Өлең, жыр, ақындар

Анашым

Қымбат адам бұл өмірде «ана» ғой,
Қиналғанда жаныңдағы пана ғой.
Бір сен үшін тұн ұйқысын төрт бөлген,
Жабыққанда ақылшың ол дана ғой.

Аяласын әрбір адам анасын ,
Себебі, ол қорғаған ғой баласын.
Жан анашым көп қиындық көрсен де,
Бұл өмірде сен мен үшін дарасың.

Бір сен үшін беремін мен жанымды,
Түсінеді анам менің жанымды.
Сен болмасаң мен жер басып жүрмес ем,
Шын жүректен арнаймын мен әнімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағжан атам

  • 0
  • 0

Мағжан ақын өткір де, зерек еді
Ол, Алашқа әрқашан керек еді
Айдалып сібір ауып кетпегенде
Жырдан күмбез тұрғызып берер еді

Толық

Әкешім

  • 0
  • 1

Асқар тауым тек өзінсің әкешім ,
Мақтанышым, қорғанышым екенсің.
Өзіңе де, тәңірге де ризамын ,
Дүниедегі ұлы тұлға ма екенсін .

Толық

Қарап көріңіз