Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз дән

  • 20.01.2018
  • 0
  • 0
  • 2251
Ежелден бізге, досым-ау,
Өмір мен өлім бұйырған.
Жер-ананың осынау,
Тұңғышы екен түйір дән.
Сол үшін қымбат ол маған,
Осы ғой нәрім, қорегім.
Әлі де пісіп толмаған,
Өзімді бір дән көремін.
Талайдың шешіп тағдырын,
Талайдың тамған көз жасы.
Суарған қанмен тамырын,
Бабамның бір дән өз басы.
Қарашы байқап, достарым,
Сонау бір белден андыздан.
Өткеннің бітпес дастанын,
Баяндап берер жалғыз дән.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер ешкімді бөлместен тербеледі

  • 0
  • 0

Жер ешкімді бөлместен тербеледі,
Бергенінен көп әлі, бермегені.
Айналамнан анталап, иті өмірдің,
Қуып тығып барады көрге мені...

Толық

Қияқтар

  • 0
  • 0

Сусылдап, сыбырлап, қияқтар,
Жаныма сыр ақтар, күй ақтар.
Әлемнің тылсымын ұғатын
Менде де жүрек бар, құлақ бар.

Толық

Әупілдек

  • 0
  • 0

Қайранмын албырт қиял сол күнге мен,
Қияқтай тұлымшағы желкілдеген.
Мені алар «құбыжықтай» қорқушы едім,
Дауыстан таң атқанша әупілдеген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар