Өлең, жыр, ақындар

Тағдыр.

Күйретіп алып құрауға неге асықтың?
Биікте тұрған көңілді неге жасыттың?
Тоңдырып алып суығына жаныңның
Жылытуға сонша неге асықтың?

Шахматтай ойын санап өмірді,
Көзірлерін жүру үшін тосыпсың.
Жанарымның жастарына қарамай
Жыртығыма жамау болып қосыпсың.

Жүздеріне бетпердені киіп ап,
Төзім менен сергелденді шошыттың.
Сену үшін ыңғайланып тұрғанда
Сенімімді орта жолдан тосыттың.

Енді келіп жылы жүзбен алдайсын,
Неге осы жоғалып та қалмайсың?
Құм боп кеткен жігерімді уатып
Мүшкіл хәлді біліп тұра қорлайсын.

Жақын жаның ең терең қып із салар ,
Деген кезде мен ондайға сенбеуші-ем.
Сол жан үшін сезім деген жылғалар
Ағып жатып, тоқтап қалса көнбеуші-ем.

Бірақ... бірақ сынағаным не теңім?
Білем, білем осы тағдыр екенін .
Сен мен үшін қисығым боп жаралған
Ал мен болсам түзетуші екенмін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мазаламайын

  • 0
  • 0

Мазаламайын жүректе сезім, жүзімде мұң жатса да
Бақытты болғын, бақытты қылар жат қана.
Мазаламайын, мазалауға хақым жоқ
Жүрегім жылап, қайтар деп маған жатса да.

Толық

Қыз дегенің

  • 0
  • 0

Қыз дегенің сенің анаң кешегі
Олар адал, олар батыл деседі
Сен де болсаң сол анадан туғансын
Қайығында ескегімен еседі

Толық

Сарғайғалы жапырақ...

  • 0
  • 0

Сарғайғалы жапырақ жатыр
үйдің алдында ,
Қара суық, сары уайым
сергелдеңге салды да.

Толық

Қарап көріңіз