Өлең, жыр, ақындар

Оптимизм

  • 04.11.2021
  • 0
  • 0
  • 622
Кейпін көріп көшеде масқараның,
Аяп кеттім тұрғынын бас қаланың.
Қопарып тұр қоқысты тамақ іздеп,
Тік қарауға бетіне жасқанамын.
Міне, достым!
Айырсаң «жер» мен «көкті»,
Көңіл жүгін көп пақыр термен төкті.
Ардагер мен саудагер күйін көрші,
Білгің келсе бүгінгі «бар» мен «жоқты».
Керек десең көрініс пайымдырақ,
Бос үгітті шындықтан айыр бірақ.
Қалай ғана қабырғам сөгілмесін,
Көшеде тұр көп адам қайыр сұрап.
Осы еді ғой көргенім түске дейін,
Ертең жақсы болар деп түс көрейін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тобылдың дарабозы

  • 0
  • 0

Түлегі той жасаса Қостанайдың,
Сырбайша неге жедел қостамаймын?
Қазақтың асыл ұлы Кенжеғали,
Мен сені інім әрі дос санаймын.

Толық

Шалғайда құшты қара жер

  • 0
  • 0

Жар басында жапалақ
Өсектесе бүркітті,
Түлкі тыңдап тасалап,
Жасырын қағаз түртіпті.

Толық

Гүл – құбылыс ғажайып

  • 0
  • 0

Гүл – құбылыс ғажайып,
Үлбіреп тұрған сұлулық.
Лебінен жаның тазарып,
Кәкімбек Салықов

Толық

Қарап көріңіз