Өлең, жыр, ақындар

Айналайын

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 3454
(Толғау)
Айналайын!
Баураған бауырыңнан,
Бауырында айыққан ауру жан.
Туған ауыл тынысын,
Тіршілігін,
Тыңдаймын үдеп соққан дауылыңнан.
Айналайын!
Кешіргіш жүрегіңнен,
Сезіміңді оранып жүремін мен.
Жүрегіңнің лүпілін үзбей тыңдау —
Адам үшін бақыт қой, біле білген.
Анаға тән аңғарғыш бала сырын,
Сол сырға қанық сенін қарашығың.
Мейірің ғой жүретін аңсаттырып,
Сол аңсау ғой,
Өзгермей қалатұғын.
Жалғыз сөзін жанымды тынықтырар,
Бар шындықты өзіндей кім ұқтырар.
Күнің дағы ерекше күліп шығар,
Көлдерің де көлдерден
Тұнық шығар!
Айналайын!
Ып-ыстық бауырыңнан,
Бауырында айығар ауру жан.
Қайта оралған аққуың мен болармын,
Абайсызда көз жазған дауылыңнан!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар

  • 0
  • 0

Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.

Толық

Нөсерден соң

  • 0
  • 0

Толғанып күн қабағын түйді қатты,
Зілімен басқандай-ақ гүлді алапты.
Үйіріліп отты жарқыл ойнақ салып,
Қара бұлт ақ жаңбырын құйып жатты.

Толық

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар