Өлең, жыр, ақындар

Күн шыққанда

  • 23.03.2018
  • 0
  • 2
  • 35640
Шырт ұйқыда жатқанда
Шырылдайды торғайым.
Ұйқыны ашты, оятты.
Құлан иек, құлқын сәр,
Құрылып торғын шымылдық,
Шырға тартты, таң атты.
Желі желпіп желегін,
Жердегі бәйшешегін
Күлдіре, сұлу күн шықты.
Шыру, шыру, шіркін! - деп,
Көмекейі бүлкілдеп,
Торғайдан «тұрлап» жыр шықты.
Жайшы көрпе, жастықты,
Таста тастай тасбықты,
Апа - ау, әне күн шықты.
Шеш қазықтан сиырды,
Аналар жібін иірді,
Алсаңшы, апа, ұршықты.
Оят, кигіз шекпенін,
Қолына алсын кетпенін,
Барсын әкем егінге.
Қызылдан қымыз сабасын,
Жыртығыш үйдің жамасын,
Айт, апатай, келінге.
Орамалын оймыштап,
Оған оқа қойғыштап,
Тәтеме айт, тіксін кестесін.
Шүлен шал мал береді,
Қырығы қыздан дәмелі,
Өз қызығын ескерсін.
Текеметін тұйықтап,
Жатыр ма ағай әлі ұйықтап,
Барсын, малын көздесін.
Барсын, барсын малына,
Шаруа! Жалғыз шаруа!..
Қойдық сөздің өзгесін.
Жастық па, әлде мастық па?
Жатыр басы жастықта.
Інішек мұрны шуылдап.
Күн әлемді оятқан,
Күн күлкісін жел айтқан,
Тұр торғайың шырылдап.
Мал масайрап өрісте,
Құрт-құмырсқа бәрі істе,
Түр, көкешім, күн шықты.
Малда ағаң, әкең егінде,
Тәтең кергіш керуде,
Иірді апаң ұршықты.
Қалыпсың, ұйықтап, қарағым,
Қалады - ау сенің сабағың,
Жуын, жүгір мектепке.
Ашасың, көзді сабақтан,
Аласың, білім кітаптан,
Боласың адам мектепте.



Пікірлер (2)

Даян

Рахмет көп көп

Асқар Меруерт

Күн шыққанда

Пікір қалдырыңыз

Оқу

  • 1
  • 5

Қарайыңқы көңілді аппақ қылған бұл оқу.
Түк білмейтін қамауды тақ - тақ қылған бұл оқу.
«Тұтқасы» деп тұрмыстың мектеп құрған бұл оқу...
Жаратқанның бірлігін сақтап тұрған бұл оқу.

Толық

Ақын мен Мақым

  • 0
  • 0

Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.

Толық

Күйге

  • 0
  • 1

Күй, сені тәтті көрем жаным сүйіп,
Тыңдаймын тыным алмай,жанып, күйіп,
Өмірдің сырын ашып жүрегіме,
Музаның өміріне басымды иіп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар