Өлең, жыр, ақындар

Айдаушы

  • 25.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5541
Ойдан ойды тудырып,
Толқынды толқын қудырып,
Айдаған бәрін бір өлең;
Тар жүрекке қысылып,
Кең теңізде шашылып,
Көк жүзіне көлбеген.
Көпіріп көкке бір шығып,
Жүректің жарын қусырып,
Күңіренген де, тербеген.
Теңізді терең сапырып,
Жүректен құрақ жапырып,
Тепсіне тепкен, ерлеген.
Жүйрік жанды жүйткітіп,
Жай көңілді ұйтқытып,
Тербегенде не деген?
«Қурайдай өмір солғанша,
Жер койнына қонғанша
Айтарыңды айтып ел!» деген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяныш

  • 1
  • 1

Өлең қурап, жер кеуіп,
Су суалып, көл кеміп,
Сай - саладан шөп кетті.
Ағайын арзан, ел салқын,

Толық

Евгений Онегин

  • 0
  • 0

Алдандырмай қауымды паң,
Татулықты тәтті сүйіп,
Тартпақ едім сыйды саған
Татырлықтай көңілің,

Толық

Ішім еріп

  • 1
  • 1

Ай жарық, нұры балқып тұрған түні,
Жарасып, жалтылдасып жұлдыз сыны.
Шағылда ыңсыз - дыңсыз қыбырлаған,
Дейтін - ақ секілденіп әлдекімі.

Толық

Қарап көріңіз