Өлең, жыр, ақындар

Алматыдан аттанарда

  • 27.03.2018
  • 0
  • 0
  • 8749
Әні автордікі

Өтті зырлап, заулап балғын күн, өтті жылдар ағылып,
Кеттің, жаным, асау тағдырдың тізгініне бағынып.
Қимасым боп неге қалмадың, неге алмадың ойыңа,
Әйтеуір сен асыл арманым, шақырмадың тойыңа.
Оған жаным, өкпелемеймін, кінәм да жоқ артатын,
Махаббатты жырға бөлеймін, бізді ілгері тартатын.
Арманыңның гүлін аңсаумен, сағынудан шаршама,
Тілектеспін саған, жан сәулем, жолың басқа болса да.
Алматы тұр жайып құшағын, әсем қала бұл қала,
Ертең сенен алыс ұшамын, қарамашы мұңдана.
Сырттай жалғап арман тілегін саулығымды сұраған,
Бұл қалада бар деп білемін, маған сенген бір адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Цемент

  • 2
  • 1

Құм мен құмды кіріктіріп жалғайтын,
"Тас пен тасты біріктіріп қолдайтын,
Топтасуға жаны ғашық,
Үгілгеннің бағын ашып,

Толық

Туған күн кешінде

  • 0
  • 6

Тойыңа гүл алып,
Келдім мен қуанып,
Қарсы алдың күлімдеп көктемдей.
Жүзіңе нұр тұнып,

Толық

Ғашықтық ғаламаты

  • 0
  • 39

Қартаң әйел жұмысыма іздеп келіп, жылады:
"Жалғыз қызым бар еді, айнам,
Тірлігімнің шынары
Еркелеттім,

Толық

Қарап көріңіз