Өлең, жыр, ақындар

Сиыну

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4909
Зындандағы қарақшының өзіне қайрат беруі

Әуелі Алла,
сонан соң Бекет әулием!
Аруағыңа бас идім!
(Сиынарым өзің болғанда, мен неменеге жасимын!)
Атаңа нәлет Талас бай сілекейімді шұбыртты
маған деген зынданды жанынан қазып ас үйдің.
Мен жиһангер атанғам
сойыл, шоқпарды бақ қылып,
жортуылменен далаға дабыл қақтырып!
Менен қорыққан сәттерде ақсарбас шалып, «аллалап»,
өзіңе сиынып жатты жұрт.
Талай мырзалар дірдек те қақты алдымда менің
сасқаннан
орындарынан шақ тұрып!
Далада кеңдік болғанмен,
қорқау көңілдер тар мұнда.
Бағы бар иттер шалқайып жатыр ақ отау тігіп
шалғынға.
Сол байғұстардың «бақ» дейтіндері сорлы мал
бір түнде ғана кете баратын олжа боп менің алдымда.
Даланың кеңінен не пайда,
көңілдер көрдей тар болса…
Азғантай ғұмыр арпалыспен өтті аңдысқан тағы аңдарша.
Жағымпаздық пен бақастық тұнған мынау заманда мендей боп
тентіреумен өткен жан қанша!
Әділет іздеп арпалысқаннан не пайда,
Зынданда шіріп қалған соң…
Жоқ, жоқ! Көңілім, жасыма!
Пендешілікпен сайқал дәуренге құмартып.
Өмірдің өзі қарақшы қылса, өкінерім жоқ бұған түк.
Иә, Бекет әулием,
жаныма жігер бере гөр!
Итшілеп өмір сүргенше,
көкжал боп өлгенім мың артық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілеу

  • 0
  • 0

Өмір деген сынақта
күн кештім күліп, жылап та.
Тұрсам да сайдың түбінде,
ұмтылдым тау деп қыратқа.

Толық

Жаныңа жақын келдім

  • 0
  • 0

Жаныңа жақын келдім,
пәк сенім жүрегімді биледі анық,
(шулы тірлік қуанып, кейде налып).
Қазір көше, талдарға сүйенемін

Толық

Мен қайғылы жыр жазамын түнімен

  • 0
  • 0

Түн. Үнсізбін. Бір нүктеге үңілем.
Мен бұл түні қайғы тұнған жыр жазамын
түнімен,
Дәл мынадай жолдар туар, мысалы:

Толық

Қарап көріңіз