Өлең, жыр, ақындар

Үйім - менің отаным

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 16172
Үй – сарай өткізердей хандар күнін
(мұндай жай – біраз жұртқа арман бүгін),
сыңғырап бұлақ үні, Күн әйнектен
төгеді біздің үйге таңнан нұрын.
Балкон ба? Балкондағы елес бөлек!
Гүл мұнда жайқалады ерекше бек.
Ойлайсың осы жерге орман-дала
біржола көшіп келген емес пе деп.
Бөлмеден сәби күлкі шашылса – құт,
төменгі көршілердің басын шағып,
жүреді біздің үйдің патшалары
қырдағы қозы-лақтай асыр салып.
Бәрі үйде: ас, су, кино, білімің бе,
қонақ жоқ келіп-кетер мыңы күнге.
Үйіңе бір енгесін, қияметтей
далаға қайта шығып, кіруің де.
Көршімен отырмаймыз сыр ағытып,
үнсізбіз – қойғандаймыз сына жұтып.
Уақыт жоқ амандыққа кей көршінің
жүреміз түсін ғана шырамытып.
Туса да қилы-қилы басыма күн,
осында сан қуанып, жасығаным.
Әйтеуір бір рахат күтетіндей
мен ылғи ошағыма асығамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!

  • 0
  • 0

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!
Алмасса да сан заман ғұрпы жаңа,
заңдылық бір: қояны қойдан бөлек,
жуыспайды батардай бір күнәға,

Толық

З.Н. Гиппиусқа

  • 0
  • 0

Түнек жылда туғанның ер жеткені
жол таба алмас,
қасірет шексе де елі.
Біз, азапты жылдардың перзенттері,

Толық

Мысықтың түсі

  • 0
  • 0

Неткен ғажап ұйқы еді!
Түк қаперсіз жатыр, міне, керіліп,
(бұл заманда бұлай ұйқтау - серілік)
қан тілеген тырнағы да тыныстап,

Толық

Қарап көріңіз