Өлең, жыр, ақындар

Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2627
Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік,
таты кеткен топсамен тұр тіресіп:
біздің үйдің кішкентай патшалары
кіріп-шығып жүреді дүркіресіп.
Жабылмайды құлпы да қырық сынып,
(қазақтағы кілттемес ғұрыпты ұғып).
Кім келсе де қақпа ашық.
Мұны білген,
«жиендер» де жүреді кіріп-шығып.
Бөлмелер ме?
Құрқылтай ұясындай,
тәртіпті өскен адамның миы ашырдай.
(Жайлылық пен тыныштық жазылған тек
адамдарға тұратын үйі ашылмай).
Есік жаппас халықтан ғұрып қалып,
үйді аңсайды у-шусыз, тыныш, жарық.
Айналадан бір мезгіл жырақтайды,
есігіне ішінен құлып салып.
Шаршай ма әлде адамдар бір-бірінен,
жүгіріспен кеш қылып күнді кілең,
оқшаулансам деген жай далбаса ма
айналаның мазасыз тірлігінен.
Біздің үйде сырласса – жұрт жеңілдеп,
жолықтырған адамдай күткенін тек.
Жылулы орта – үйіміз. Кейде өзім де
тұрам іштен есікті кіліттегім кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыраулатып көктемдер келді маған

  • 0
  • 1

Қоңыраулатып көктемдер келді маған:
айналғандай бақтарға желді далам.
Бұл күйімді кешті ме, кешірер ме
осы күнгі, бұрынғы, ендігі адам?!

Толық

Соңғы сөз

  • 0
  • 1

Бұл кітап бітеді енді.
Ол басталған ыза мен ел кегінен;
Мұқтаждардың қайырсыз еңбегінен;
Мықтылардың қан толы шеңгелінен;

Толық

Ананың тілегі

  • 0
  • 3

Өмірден ылғи нұр күттім,
кешсем де талай өткелін.
Таңданам бүгін, тірліктің
құпиясы, мұнша көп пе едің?

Толық

Қарап көріңіз