Өлең, жыр, ақындар

Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2648
Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік,
таты кеткен топсамен тұр тіресіп:
біздің үйдің кішкентай патшалары
кіріп-шығып жүреді дүркіресіп.
Жабылмайды құлпы да қырық сынып,
(қазақтағы кілттемес ғұрыпты ұғып).
Кім келсе де қақпа ашық.
Мұны білген,
«жиендер» де жүреді кіріп-шығып.
Бөлмелер ме?
Құрқылтай ұясындай,
тәртіпті өскен адамның миы ашырдай.
(Жайлылық пен тыныштық жазылған тек
адамдарға тұратын үйі ашылмай).
Есік жаппас халықтан ғұрып қалып,
үйді аңсайды у-шусыз, тыныш, жарық.
Айналадан бір мезгіл жырақтайды,
есігіне ішінен құлып салып.
Шаршай ма әлде адамдар бір-бірінен,
жүгіріспен кеш қылып күнді кілең,
оқшаулансам деген жай далбаса ма
айналаның мазасыз тірлігінен.
Біздің үйде сырласса – жұрт жеңілдеп,
жолықтырған адамдай күткенін тек.
Жылулы орта – үйіміз. Кейде өзім де
тұрам іштен есікті кіліттегім кеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл - менің жүрегімнің аңсары

  • 0
  • 0

Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!

Толық

Мен бір қызық адаммын

  • 0
  • 2

Мен бір қызық адаммын:
қатал тағдыр сілкілеп мың сынаған,
құлап-тұрып, сонда да тыншымаған.
Жұртқа деген ызадан булыққанда,

Толық

Ұлытауым

  • 0
  • 0

Қойылған ескерткіштей нұр күніме,
ұқсайтын туған жердің кіндігіне
киелі бір өлке бар қазағымда,
ту тіккен тірлігіме, бірлігіме.

Толық

Қарап көріңіз