Өлең, жыр, ақындар

Құмырсқа тірлік

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 3977
Жайдақ су екен бұл ғұмыр
тамырсыз шөлде құм жұтқан.
Жаныңды сығып зыр жүгір –
құтылмайсың ажал-шындықтан.
Үміт те – сиқыр елес бір
сағым-жүйріктей зырлаған.
Көрген емеспін мен ешбір
ұстағанын сол бір нұрды адам.
Атар ма жайлы таң алғы –
белгісіз. Жұмбақ бұл қандай?!
Бір алып көкте адамды
қуыршақ қып ойнап тұрғандай.
Ертеңің – тылсым тұңғиық,
жеткізген емес күн елі.
Арман дегенің – бір биік,
жетпейді жан, тек көз тігеді.
Мәні жоқ екен өмірдің,
құмырсқа тірлік – қысқа жіп.
Жайласа да әлем төрін Күн,
жайдырмайды құлаш мыс қалып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әженің жыры

  • 0
  • 0

Шанаға жектім шал жорға,
жарқылдайды тағасы.
Жарқылдаған жағасы
мынау кімнің баласы?!

Толық

Мен саған ғашық емес ем

  • 0
  • 2

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,
Осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,

Толық

Жантолының монологы

  • 0
  • 1

Ей, ақындар, серілер!
Отырсыңдар ма алқалы топқа сөз маржандарын тізбектеп,
бұл дүниенің мықтылары деген біз деп тек.
Әр жерден жиған «асыл» ойлары таусылып қалған жоқ па деп,

Толық

Қарап көріңіз