Өлең, жыр, ақындар

Қоғам дегенің – темір тор

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 5225
Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.
Мықтылармен тор бағар
жұғыса алмадым – жақпадым.
Билігін сатып қорғалар
астындағы ағаш тақтарын.
Қаншама заман жалғасты
үмітті қуып көз ілмей.
Бәрібір күйім алғашқы
қауымдық қоғам кезіндей.
Жылқы ішінде де жорғаң кем,
жылтырағанмен сырты құр.
Бөріктері басқа болғанмен
патша атаулының құлқы бір.
Болжайтын жан жоқ жолды алғы,
жүрегі сыздап жер-жайға.
Талқандап темір торларды
ел қамын ойлар ер қайда?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кейбіреуге қараймын

  • 0
  • 0

Кейбіреуге қараймын:
желпілдейді түндігі;
керісінше талайдың
қыбыр-жыбыр тірлігі.

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Әлдилеп ақ сүт берген қайран анам,
жан әкем жанарымен аймалаған,
қош, менің аяулы асыл әжетайым,
қарағым келеді деп, Ай қараған.

Толық

Ажал деген бір мерген

  • 0
  • 0

Басыма қаза тастары
түскенде, таппай көңілге ем,
адам боп аяқ басқалы
зар шегіп келем өлімнен.

Толық

Қарап көріңіз