Өлең, жыр, ақындар

Қауызыңды, жарасың, қашан – бағым?!

  • 10.05.2018
  • 0
  • 0
  • 1671
Сатып,
Алар ма? – едік, таңдамай гүл,
Жан иесі, таңдауы, әр қалай бұл...
Өзге гүлді, суырып, өзегінен,
«Өз қауызын», кей жандар, аңдамай жүр...

Қыламыз да,
Үнемі, үрін – себеп,
Кейінгі орын, етеміз, күтім тежеп.
Әр істің де, өзіндік, уақыты бар,
Сол себепті, бәрін де, «күту қажет»...

Ұсынғым-ақ,
Келеді, ұшырмай - бақ,
Мекен ету, бақыттың, тұсын бойлап.
«Мәңгі, қаулап тұрсаң» - деп, тынымсызбын,
Таң атырам, әр - апта, үшін де ойлап...

Қауызыңды,
Жарасың, қашан – бағым?!
Сол сәт – мендік, таяды, ажардан-мұң.
Маған – өзге, гүлдердің, қажеті жоқ,
Тек, осылай, ұнайды - гөзал қалпың...

Суалмашы,
«Зәм-зәмді», шөлпілдетем,
Шуақ – шашқан, нұрыма, көркім де - сен.
Мәңгі – құлпыр, жарығым, бақшамдағы,
Толған – үміт, сенімді, өлтірмесең...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым...

  • 0
  • 1

Анашым...
Екен ғой тағдырым тарасым.
Уақыт өмірдің өлшемі,
Меңзейтін өлімнің арасын.

Толық

Бір жауап жазшы

  • 0
  • 0

Сəлеметсіз бе, қалыңыз қалай ақылдым,
Аллаға шүкір ғұмырды кешіп жатырмын.
Жатына мені айналдырса да өзгелер,
Алыс та болса жаныңа сенің жақынмын.

Толық

Жетісіп жүрген ешкім жоқ

  • 0
  • 0

Етегіне ермей ескі індет,
Күлімдеп жүрген кескін көп.
Əркімде бір-бір ауыр жүк,
Жетісіп жүрген ешкім жоқ.

Толық

Қарап көріңіз