Өлең, жыр, ақындар

Өмір мен өлім

  • 21.12.2022
  • 0
  • 0
  • 1381
Жер үстін осы,
Мекені қылған пақырмын,
Топырақ бастым, топырақ болам ақыр күн.
Көгінде рухым көктей ме, оны кім білсін?!
Əзірге жерде қонақ боп жүріп жатырмын...

Шүкірлік етем,
Демеймін бақтан сор қалың.
Себебі менде сапарлай жүрген жолдамын.
Сұрақтан еді сынаққа етім үйренген,
Адамнан емес, Алладан ғана қорқамын!

Ақырғы күнің,
Боларын білем сұрауы.
Əр істің бізді сұрауы күтіп тұрады.
Ойға алып бір сəт, ойланып көрші, ақылдым,
Осы күн саған, маған да анық туары!

Себебі, біздер,
Бір түйір қаннан жаралдық.
Əкенің қаны, ана сүтінен нəр алдық.
Адам боп қалу алғы ісің болу тиісті,
Жаратқаннан соң Жаратқан Алла адам ғып.

Тал бесіктен соң,
Жер бесік күтер жер-анаң,
Ұғынсаң етті мөлейіп тұрған моладан.
Өлім мен өмір төрт əріп есік төріңде,
Барса келместей кеткендер келген жоқ одан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым...

  • 0
  • 1

Анашым...
Екен ғой тағдырым тарасым.
Уақыт өмірдің өлшемі,
Меңзейтін өлімнің арасын.

Толық

Біз əртіспіз

  • 0
  • 0

Біз əртіспіз өмір дейтін тиятр,
Тиярда айтарлар көп жиі ақыл.
Шығармада сомдаларлық ролдермен,
Авторға енші жазылмаған сия тұр.

Толық

Айна алдында

  • 0
  • 0

Айна алдында,
Отырмын – Бетпердесіз,
«Өзгергенсің» - дейсің бе? Өткенде – Сіз...
Бүгін – Қалай?- «Сүйемін» - деп айтасыз,

Толық

Қарап көріңіз