Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 571
Дүние сұп-суық
Тоңдым!
Аспандағы Ай
Балқып кетердей етiп
От жақтым!
Бәрiбiр жылынбадым.
Мұңымды айтып –
Жата қап –
Шөптердiң
Құлағына сыбырладым.
Жер-Ана селт етпедi.
(Апыр-ай,
Бұрынғылардың айтып жүргенi
Ертек пе едi?!)
Шың-құздардың
Iшiне кiрiп
Айқай салдым.
«Одан да шықты жаңғырық,
Бұдан да шықты жаңғырық».
Ақырында дауысым
Қаңғып кеттi.
Қара қарға мазақ етiп
Қарқ-қарқ күлiп
Басыма саңғып кеттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тақырыпсыз өлең

  • 0
  • 0

Ендіктерді
Ендеп жүгірдім,
Бойлықтарды
Бойлап жүгірдім.

Толық

Жұт

  • 0
  • 0

Аузы бiтiп қантөгiстi жараның
ендi-ендi ес жиғанда алабым
ашқарақ көз, жезтырнақты жұт келiп
ашқан екен кең далама аранын.

Толық

Мойындау

  • 0
  • 0

Құдайға шүкір
Жат жерге
Көшет боп
Егілгем жоқ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер