Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 624
Дүние сұп-суық
Тоңдым!
Аспандағы Ай
Балқып кетердей етiп
От жақтым!
Бәрiбiр жылынбадым.
Мұңымды айтып –
Жата қап –
Шөптердiң
Құлағына сыбырладым.
Жер-Ана селт етпедi.
(Апыр-ай,
Бұрынғылардың айтып жүргенi
Ертек пе едi?!)
Шың-құздардың
Iшiне кiрiп
Айқай салдым.
«Одан да шықты жаңғырық,
Бұдан да шықты жаңғырық».
Ақырында дауысым
Қаңғып кеттi.
Қара қарға мазақ етiп
Қарқ-қарқ күлiп
Басыма саңғып кеттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Суық заман

  • 0
  • 0

Мына заман —
Түкiрiгiм
Жерге мұз боп түсетiн
Күндей суық;

Толық

Н. нүктесі

  • 0
  • 0

Дей алмаймын ой, сезiмге жарлы едiм,
әскери бiр құпиядай жасырын
жүрегiмнiң Н. нүктесi бар менiң.
Сол нүктеде –

Толық

Көршілер

  • 0
  • 0

Қаланып бiр қалған бетон-өлеңдей,
тұрмыз қазiр көп қатарлы әлемде...
Оң жағым да, сол жағым да көршiлер,
көршi, көршi – төменiм де, төбем де.

Толық

Қарап көріңіз