Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 649
Дүние сұп-суық
Тоңдым!
Аспандағы Ай
Балқып кетердей етiп
От жақтым!
Бәрiбiр жылынбадым.
Мұңымды айтып –
Жата қап –
Шөптердiң
Құлағына сыбырладым.
Жер-Ана селт етпедi.
(Апыр-ай,
Бұрынғылардың айтып жүргенi
Ертек пе едi?!)
Шың-құздардың
Iшiне кiрiп
Айқай салдым.
«Одан да шықты жаңғырық,
Бұдан да шықты жаңғырық».
Ақырында дауысым
Қаңғып кеттi.
Қара қарға мазақ етiп
Қарқ-қарқ күлiп
Басыма саңғып кеттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбдіраштың Жарасқаны

  • 0
  • 0

Жарасқаным, дара тұлғам,
Сенде сезiм, ой шыныққан.
Бiлем сенiң
Жаратылған

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Өн бойында долы әуен мен нәзiк жыр,
қайрап алмақ болып ендi өзiн бiр
шабытты ақын шағын ғана бөлмесiн
әрi-берi кезiп жүр.

Толық

Опынғанда

  • 0
  • 0

Менi бiр досым
Соқыр тиынға баламай
Сатып кеттi.
Сонысы

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар