Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 412
Дүние сұп-суық
Тоңдым!
Аспандағы Ай
Балқып кетердей етiп
От жақтым!
Бәрiбiр жылынбадым.
Мұңымды айтып –
Жата қап –
Шөптердiң
Құлағына сыбырладым.
Жер-Ана селт етпедi.
(Апыр-ай,
Бұрынғылардың айтып жүргенi
Ертек пе едi?!)
Шың-құздардың
Iшiне кiрiп
Айқай салдым.
«Одан да шықты жаңғырық,
Бұдан да шықты жаңғырық».
Ақырында дауысым
Қаңғып кеттi.
Қара қарға мазақ етiп
Қарқ-қарқ күлiп
Басыма саңғып кеттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат

  • 0
  • 0

Сен дегенде –
Талай-талай адамдар –
Дүниеден баз кешiп
Безiп кеткен.

Толық

Бір тақырыпқа екі өлең

  • 0
  • 0

Баласынан бас тартқан әйел
Түйiн-сұрақ түйiледi табанда:
Не жетпейдi адамға?
Бәрi де бар,

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Сергек түгіл
Селк еткізер селсоқты
Жел соқты.
Жібектей сусылдаған

Толық

Қарап көріңіз