Қол бұлғап, өздеріне, шақырады..

Көк майса,
Желек еткен-атырабы,
Қара ши, өзен бойлап, жатыр - әні.
Түсіме, ене қалса, анам-әкем,
Қол бұлғап, өздеріне, шақырады...

Жүректе,
Соңғы, демше-амалдайын,
Сағымға, бөлесе де, санамды-ай мұң.
Мен-тірі, сендер-өлі, екі-әлембіз,
Жоқ, кешір, әзірге ерте, баралмаймын...

Көргенде,
Қушақ жайған, елестерін,
Жүгіре, құшақтамай мен не істедім?!
Ұлымның, «Кетпе» - деген, үнін-естіп,
Бекіндім, «Басамын»- деп, жер-өкшесін...

Жанында,
Аға, әже – қарындасым,
Бергі бет, сұлық тұрмын, жарым-басым.
Жанардан, жас тамады, өксіп-себеп,
Он үш жыл, көрмегелі, сағынғасын...

Ақ киіп
Атам, тұңғыш-ұлым да жүр,
Естірме, екенмін бір, үніңді-асыл.
Жаратқан, ғұмыр, нәсіп-еткенінде,
Жүрер ме, құлдыраңдап, бүгін қазір...

Қол созып,
Өкініш – у, аһ ұрады,
Не болар, пәк-үмітім, бақылауы?!
Әзірге, баралмаймын, «кешір-қалқам»,
«Мен»-деген, жер бетінің, ақымағы...

---