Өлең, жыр, ақындар

Адамзаттың ұрпағы

  • 16.04.2015
  • 1
  • 6
  • 25357
Дәл осы көшеменен кім жүреді,
Он жылдар, жүз жыл өтер, кім біледі.
Оны тек сол шақтағы күн біледі!
Оны тек сол кездегі түн біледі.
Бұлардың уақытпен бір жүрегі.
Кім салқындап отырар мына бақта?
Ойын-сауық ана жақ, мына жақта.
Сонда қалай?
Осы бақ орынында,
Адамдар алма-кезек құламақ па!?
Талай тарлан жақсыдан тірі адастым.
Мен сенен мәңгілікті сұрамаспын.
He айтам саған, табиғат, адамдарға,
Қимадың ғой өмірін бір ағаштың.
Адам байғұс жер бетін жасандырып,
Жасамайды өзіңе асау қылық,
Тек ескерткіш орнатар өздеріне,
Тау-тасты тыным алмай қашап жүріп.
Талай нөсер төгілер, болар жасын,
Алапат күн әйтеуір жол алмасын.
Мына нұрлы өмірге тірек болған,
Адамзаттың ұрпағы жоғалмасын!



Пікірлер (6)

Ұлжан

Оте керемет.рахмет сіздерге

Асыл

КЕРЕМЕТ ӨЛЕН

Kasen Alida

Ote tamacha

Сабира

Өте тамаша өлең!!!

Айбек

Өте керемет❤️

Пікір қалдырыңыз

Өлең деген тумайды жайшылықта

  • 1
  • 5

Өлең деген тумайды жайшылықта,
Өлең деген тулайды қайшылыңта.
Ақын болсаң жарқыным, алысқа аттан,
Күнделікті тірлікке бой суытпа.

Толық

Құрдастарға

  • 1
  • 2

Көктем кетті, күз, міне, жуықтады,
Бармысыңдар, бауырлар, қырықтағы?
Бәрің тірі қалдың ба, қарығанда
Қырықыншы жылдардың суықтары?

Толық

Жүр, қалқам

  • 1
  • 5

Шайқалып нұр,
Маужыраған мамырдан май тамып тұр.
Жайқалып қыр,
Тауға соққан боз сағым қайта ағып тұр.

Толық

Қарап көріңіз