Өлең, жыр, ақындар

Жолда

  • 12.07.2018
  • 0
  • 2
  • 6366
Қалқам, қарсы отырып,
Қарасалық көзге көз.
Көз кітабын оқиық,
Көз сөйлесін көзбе-көз.
Қала тұрсын өзге сөз.

Бір сен

Осы кезде от көңілім
Лапылдайды, жанады,
От көңілді өмірім
Өртке айналып барады —
Неге екенін білмеймін?
Жаңғырып жаным жасарып,
Жалғаннан ләззат алады,
Көзден ыстық жас ағып,
Қаным қайнап қабады —
Неге екенін білмеймін?
Жоқтағандай біреуді,
Жоққа жаным ауырып,
Жаным таппай тіреуді,
Мен бір жанмын жүдеулі —
Неге екенін білмеймін?
Егер түссең есіме,
Болсам да сергек күшімде,
Жасырамын несіне,
Әуремін өң-түсімде —
Неге екенін білмеймін?



Пікірлер (2)

Аида

Керемет өлең

Аида

Керемет өлең

Пікір қалдырыңыз

Алдымда

  • 1
  • 2

Сен не дейсің, не дейсің?
Тілің тәтті, жай мысың?
Ая! Ая! Әрине!
Мені жаман демейсің.

Толық

Бұлт

  • 0
  • 0

Түнгі жаймен жуынып,
Көгілдір көк күлімдер,
Шөгіп шоқ-шоқ тұман, бұлт,
Шоқы сүйіп, дірілдер.

Толық

Сен де мен

  • 0
  • 0

Сен бай, мен бір қу кедей,
Сен прозаик, мен ақын.
Сен қандысың мак гүлдей,
Мен қансызбын өлімдей.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер