Өлең, жыр, ақындар

Жолда

  • 12.07.2018
  • 0
  • 2
  • 6185
Қалқам, қарсы отырып,
Қарасалық көзге көз.
Көз кітабын оқиық,
Көз сөйлесін көзбе-көз.
Қала тұрсын өзге сөз.

Бір сен

Осы кезде от көңілім
Лапылдайды, жанады,
От көңілді өмірім
Өртке айналып барады —
Неге екенін білмеймін?
Жаңғырып жаным жасарып,
Жалғаннан ләззат алады,
Көзден ыстық жас ағып,
Қаным қайнап қабады —
Неге екенін білмеймін?
Жоқтағандай біреуді,
Жоққа жаным ауырып,
Жаным таппай тіреуді,
Мен бір жанмын жүдеулі —
Неге екенін білмеймін?
Егер түссең есіме,
Болсам да сергек күшімде,
Жасырамын несіне,
Әуремін өң-түсімде —
Неге екенін білмеймін?



Пікірлер (2)

Аида

Керемет өлең

Аида

Керемет өлең

Пікір қалдырыңыз

Көш - жөнекей

  • 0
  • 0

Жалындап шығыс жиек талауратып,
Күн шықты, жаздың таңы баяу атып.
Бозторғай көкке шықты күнді мақтап,
Көмекейі бүлкілдеп, қоңыраулатып.

Толық

Жебірейілнама

  • 0
  • 0

Бұл шыным, жебірейдің жас сұлуын
Ақтауым керек, жанын құтқаруым.
Періштем көркі көркем, кел жаныма,
Ал қабыл, алғыстаған дұғам мұным!

Толық

Жаңа әдебиет

  • 0
  • 2

Күреспен, күшпен,
Білекпен
Төгілді жерге жаңа нұр.
Жігермен, іспен,

Толық

Қарап көріңіз