Өлең, жыр, ақындар

Жолда

  • 12.07.2018
  • 0
  • 2
  • 6001
Қалқам, қарсы отырып,
Қарасалық көзге көз.
Көз кітабын оқиық,
Көз сөйлесін көзбе-көз.
Қала тұрсын өзге сөз.

Бір сен

Осы кезде от көңілім
Лапылдайды, жанады,
От көңілді өмірім
Өртке айналып барады —
Неге екенін білмеймін?
Жаңғырып жаным жасарып,
Жалғаннан ләззат алады,
Көзден ыстық жас ағып,
Қаным қайнап қабады —
Неге екенін білмеймін?
Жоқтағандай біреуді,
Жоққа жаным ауырып,
Жаным таппай тіреуді,
Мен бір жанмын жүдеулі —
Неге екенін білмеймін?
Егер түссең есіме,
Болсам да сергек күшімде,
Жасырамын несіне,
Әуремін өң-түсімде —
Неге екенін білмеймін?



Пікірлер (2)

Аида

Керемет өлең

Аида

Керемет өлең

Пікір қалдырыңыз

Тұлпарға

  • 0
  • 0

Шырқа, шырқа, көкке өрле,
Қыран «Қызыл сұңқарым!»
Қуанамын бәйгеңе,
Тарпаң «Асау тұлпарым!»

Толық

Бақтыбайға жазып берген Нұғман хаты

  • 0
  • 0

Қолыма қалам алып өлең жаздым,
Болмады бұрынғыдай, заман, аздың.
Ойыма қайран елім түскен шақта
Сарғайып уайыммен өлең жаздым.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Білмеймін әлде дала, әлде сарай,
Күз десем, тас көрмедім қарай, қарай.
Жақпара, жарма жапқан зер шымылдық,
Әсем саз, алтын нақыш айнала орай.

Толық

Қарап көріңіз