Өлең, жыр, ақындар

Жолда

  • 12.07.2018
  • 0
  • 2
  • 6080
Қалқам, қарсы отырып,
Қарасалық көзге көз.
Көз кітабын оқиық,
Көз сөйлесін көзбе-көз.
Қала тұрсын өзге сөз.

Бір сен

Осы кезде от көңілім
Лапылдайды, жанады,
От көңілді өмірім
Өртке айналып барады —
Неге екенін білмеймін?
Жаңғырып жаным жасарып,
Жалғаннан ләззат алады,
Көзден ыстық жас ағып,
Қаным қайнап қабады —
Неге екенін білмеймін?
Жоқтағандай біреуді,
Жоққа жаным ауырып,
Жаным таппай тіреуді,
Мен бір жанмын жүдеулі —
Неге екенін білмеймін?
Егер түссең есіме,
Болсам да сергек күшімде,
Жасырамын несіне,
Әуремін өң-түсімде —
Неге екенін білмеймін?



Пікірлер (2)

Аида

Керемет өлең

Аида

Керемет өлең

Пікір қалдырыңыз

Тағы соған

  • 0
  • 0

Айнымай, қоспай дәл айтсам,
Жалғанда, сәулем, сұлусың.
Бет бітімді сұлу бар,
Туылса сендей туылсын.

Толық

Сондағы сүйенгенім қай иығың

  • 0
  • 0

Өзенімен, қаласымен Безенген күз.
Кеш еді, келе жатық өзенге біз.
Қайтуға өзенді өрлеп, арал көріп,
М...сыз шығалық деп, кезенгенбіз.

Толық

Тұмарым

  • 0
  • 0

Сақта мені, тұмарым,
Қуған күні сен сақта,
Өкініште, опықта;
Tap күнімде ұшырадың.

Толық

Қарап көріңіз