Абақтыдағы Ишанға

Асалаумағалейкум, дұғагөйім,
Өтініп хат жазайын мұнан кейін.
Бармадық көңіл сұрай, ұяттымыз,
Қағазбен дұғаңыздан мен тілейін.
Баруға мен осынша ой ойландым,
Оқтанып неше мінөт (минут) ыңғайландым.
Жүрекке мүсәпірлік тиген екен,
Дүниенің кәрдабымен шыр айналдым.
Ал хасыл бара алмадық бір сапар жол.
Көр-жермен арқан, жіпсіз байланып қол.
Үміт бар тірліктен көрсек деген,
Ай, тақсыр, көріскенше қош аман бол!
Хабардар зат едіңіз қалдан-халдан,
Судан-пәк, ақ едіңіз жауған қардан.
Құданың (құдайдың) анық сүйген құлы екенсіз,
Болыңыз бұған риза шантан-шандан.
Бұхарай-Шәріфте есіп едің,
Дүниенің құдық түбін тесіп едің.
Құдайым Сарыарқаға айдап келіп,
Жолбасшы талай жорықта несіп едің.
Ақсүйек ата пірдің баласы едің,
Халфенің дін үйреткен тазасы едің.
Ғалымлық майданында қатар шыққан,
Төртінші, бесіншіге талас едің.
Иншалла, көрісерміз есен-аман,
Жетпеген қадіріңізге біздер жаман.
Бұл нәубет жақсылардан қалған мирас,
Дұға қыл хақымызға хұтыб (құтыб) заман.
Жан едің шырын сөзді, жүзің нұрлы,
Көгерген көлеңкеңде талай сорлы.
Ей, тақсыр, мүбарак бад құтлы (құтты) болсын,
Хазреті Жүсіптің жатқан орны.
Құдықта Жүсіп нәби қалған еді,
Апарып ағалары салған еді.
Жүгіне ауған түйе байлау болып,
Мысырға құл орнына барған еді.
Көп пұлға ғазиз Мысыр алған сатып,
Көркіне жан біткенді таңырқатып.
Онан соң Зылиқаның жаласымен,
Зынданда он екі жыл қалған жатып.
Зынданда қызыл гүлдей жүзі солды,
Кәмелет әбден жетіп күні толды.
Артылып ақыр (ахыр) ғиззат шарапаты
Мысырға салтанатлы патша болды.
Жатқанмен алтын жерде кір болмайды,
Жай таспен дүрдің құны бір болмайды.
Үлгілі сөз бұрынғыдан бар емес пе:
"Тікенсіз-гүл, садапсыз дүр болмайды".
Әуелден болған бар ма күндіз түнсіз,
Ішінде көп тікеннің, - сіз, - бір гүлсіз!
Бағаңыз бұрынғыдан болған қымбат
Садапта болған тұтқын, - сіз-бір дүрсіз!
Береді сүйген құлға бүл пәлені (бәлені),
Әр түрлі күйге салып тәңірім, әні.
Құдайым рақым қылып аяйды-мыс,
Жан ашып пендесінің көрсе жаны.
Бәрін де пайғамбарлар керген тартып,
Іс берер сүйген құлға бір сынарлық.
Қазаға-ырза, пәлеге сабыр қылып,
Алыпты сол себепті пайғамбарлық.
Өткізер баз пенденің қинап жасын,
Әр түрлі күйге салып (ғарып) кәріп басын.
Пәлені пәле демей "пәлі!" - десе,
Артылтар күнннен-күнге дәрежесін (даражасын).
Аспанда жарықтығы болсын күндей,
Бір бұлт душар келсе, оған мендей.
Көрсетпей күннің көзін алса тұрып,
Кетеді бары-жоғы болып бірдей.
Сіз сондай күн едіңіз бұлт алған,
Надандар тат боп жұғып кіршік шалған.
Аршыған жауқазындай аппақ болып,
Бұл күнде соның бәрі кетіп қалған.
Уай, тақсыр, болып раушан, ашылды ізің,
Таң болып жарық саулап өтіп мұңың.
Бойыңа жаңа келді қамап, қоршап,
Баяғы Бұхарада жүрген күнің.
Бұхара сейіл қылсам базарына,
Ерлердің душар болсам мазарына.
Басында қолым жайып барып тұрсам,
Хазреті имам Қазы қан мазарына.
Басында құшақтасам барып туын,
Әулие қатар жатқан буын-буын.
Гүл сұрұғы сариғ Бахауалдин сайылында
Қант салған ішсем, дүние, хауыз суын.
Несіп боп мен Бұхардың тұзын татсам,
Бүк түсіп бір хұжырда жалғыз жатсам.
Нанын жеп, Бұхараның суын ішіп,
Армансыз болар едім аштан қатсам.
Нән ойлар айғай(салып) салар деп ысқа піс нан.
Табылар іздей берсең, әр түрлі жан.
Оқиды хош әуезбен-кетіп хошы,
Жұмға (жұма) күн мешітлерде масна ұйқан.
Өткен күн, жүрген жерлер еске түсіп,
Барсам деп тағы айналып көңіл көшіп...

---