Өлең, жыр, ақындар

Доғалы

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1393
Тынбай жүйткіп келеміз біз жоғары,
Емес, сірә, таусылатын жол өлі.
Көруге бір бәріміз де құмармыз,
Сұлу көлді тау ішінде "Доғалы"
Тау тұмсығын көлге тіреп бүйірден,
Төне түсіп ұшпа жартас шүйілген.
Құдіреті-ай, табиғаттың шебері-ай,
Күлкіні әкеп су бетіне үйірген.
Көл жанары жаудырайды жасымай,
Жатқан ғой ол жылдар қанша осылай.
Қарайды екен ұзақ таңға көз ілмей,
Ақ сәулесін осынау көлге тосып ай.
Көлдің шеті доғаға ұқсап иілген,
Ару ма деп қаласың киінген.
Төне түсіп келбетіне жартаста,
Ақын отыр іштей толқып сүйінген.
Танакөл-ай, сұқтандырған талайды
Сусылдаған құрғақ шашын тарайды.
Толқынымен сипап өтіп денемді,
Сағынышты бастың-ау бір талайғы.
Қостағандай ерлерінің құтты ісін,
Өркешінен бұлт шатырын жықты шың.
Тауға тасқа қоя берген ат тауып,
О, қазағым, сен не деген мықтысың?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қас қыранның ажалы

  • 0
  • 0

Құзар шың,
Аслан астынан,
Шабытты ұшқан қас қыран
Ұяға кештеу оралды,

Толық

Бұрым

  • 0
  • 0

Тынысың кең-ау сенің, қайран дала,
Қанбаспын қызығыңа,
Сайранға да.
Жаңа түскен келіндей жасауы мол,

Толық

Бір ауыл бар

  • 0
  • 0

Бір ауыл бар Қаратау бөктерінде,
Бұлбұлы құштар еткен төккен үнге.
Қол бұлғайды ақша бұлт
Алыстан-ақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар