Өлең, жыр, ақындар

Ертең қиып кетерсің

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1496
Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.
Жанарында ой ойнайды жымыңдап,
Құбылады қара меңі жүзінде-ақ.
Пай-пай, құрбым, көрікті едің сен қандай,
Ақын ойы кетті өзіңе қырындап.
Келген бетте осынау үйге алғашта-ақ,
Ақ жастықта жатты бір қарт жамбастап.
Енді отырмыз әсем сазға еліктеп,
Меңді құрбым бір ғажайып ән бастап.
Бар-ау, шіркін, әннің не бір сиқыры,
Жатты айтылып тасқын әуен түр-түрі.
Дос-жаранмен бірге өткізген осындай,
Неге тұрар жас дәуреннің бір күні.
Кейбір ауыз қалды мүлдем ашылып,
Кейбіреулер шын сүйсінді бас ұрып.
Ақын отыр, кірпік қақпай қадалып,
Сырлы сезім жатпайды өзін жасырып.
О, ақыным, бұл емес сен жетер шың,
Ән жолына өзіңді мерт етерсің.
Қиылғанмен бүгін меңді қызға сен,
Қиып ертең ауылыңа кетерсің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аласа

  • 0
  • 0

Айтпа, бауырым, үйінді аласа деп,
Бұл маңда биік үйлер бар аса көп.
Жаның биік болғасын барлығынан,
Дос-жарандар түсеміз таласа кеп.

Толық

Яссауи мазарындағы ой

  • 0
  • 0

Зар заман төгіп көзден бұршақтарын,
Кеудемде шағып кетті жыр шақпағын.
Тас қабырға, зәулім үй, бабам жайлы
Ақынға айтшы нендей сыр сақтадың.

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Жол тартсаң ұзақ сарылып,
Тербеліп тымық теңізде.
Жүргенін сәулең сағынып,
Еске ал да, ақын, мені ізде.

Толық

Қарап көріңіз