Өлең, жыр, ақындар

Ертең қиып кетерсің

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1507
Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.
Жанарында ой ойнайды жымыңдап,
Құбылады қара меңі жүзінде-ақ.
Пай-пай, құрбым, көрікті едің сен қандай,
Ақын ойы кетті өзіңе қырындап.
Келген бетте осынау үйге алғашта-ақ,
Ақ жастықта жатты бір қарт жамбастап.
Енді отырмыз әсем сазға еліктеп,
Меңді құрбым бір ғажайып ән бастап.
Бар-ау, шіркін, әннің не бір сиқыры,
Жатты айтылып тасқын әуен түр-түрі.
Дос-жаранмен бірге өткізген осындай,
Неге тұрар жас дәуреннің бір күні.
Кейбір ауыз қалды мүлдем ашылып,
Кейбіреулер шын сүйсінді бас ұрып.
Ақын отыр, кірпік қақпай қадалып,
Сырлы сезім жатпайды өзін жасырып.
О, ақыным, бұл емес сен жетер шың,
Ән жолына өзіңді мерт етерсің.
Қиылғанмен бүгін меңді қызға сен,
Қиып ертең ауылыңа кетерсің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бір жанмын

  • 0
  • 0

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,

Толық

Шекара

  • 0
  • 0

Туған топырақ,
Адамның жер — Анасы!
Тұтасқан татулықпен ел арасы.
Араны бөлгенімен шек — сызығы,

Толық

Айтшы неден

  • 0
  • 0

Айтшы неден көңіліңді қалдырдым,
Айтшы неден үмітіңді талдырдым.
Айтшы неге тұтандырып бір отты,
Неге осынша жандырдың.

Толық

Қарап көріңіз