Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз ағаш

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5998
Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.
Жағада жасыл құрақтар,
Қарайтын еді қиылып.
Жағада жалғыз бір ақ тал,
Өсе берді иіліп.
Есепсіз кетті қанша күн,
Өсе берді тал ерен.
Көз тоқтатпай кетті кім,
Мен де қарап қалар ем.
Жапырағын жел ойнатып,
Сәуле құшып нұрланды.
Тамырын терең бойлатып,
Көз тартып ұдай тұрған-ды.
Жалғыз ағаш тұрған-ды,
Жапырағы жылтылдап.
Сұрланды аспан, сұрланды,
Соғыс оты жарқылдап.
Көрдім қалпын теңселген,
Бұтақтары майысып.
Дауыл күші еңсерген,
Ағаш тұрды қайысып.
Майысса да ол бірақ,
Қурамады, сынбады.
Жапырақ — шашы жалбырап,
Көкке бойлап тұрғаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Жолдар сыры

  • 0
  • 0

Қарт Кавказдың сапырылған бұлтындай,
Көңіл ойдан отыр енді тынбай...
Көзге таныс, көк шыңдардың қойнауы,
Қонып кеткен өр ақынның жұртындай.

Толық

Қимайды көңіл...

  • 0
  • 0

Біреуге ерте бұл ажал,
Біреуге кештеп келуде.
Білмесең де, өмірде
Қимайды көңіл өлімге...

Толық

Қарап көріңіз