Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз ағаш

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5993
Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.
Жағада жасыл құрақтар,
Қарайтын еді қиылып.
Жағада жалғыз бір ақ тал,
Өсе берді иіліп.
Есепсіз кетті қанша күн,
Өсе берді тал ерен.
Көз тоқтатпай кетті кім,
Мен де қарап қалар ем.
Жапырағын жел ойнатып,
Сәуле құшып нұрланды.
Тамырын терең бойлатып,
Көз тартып ұдай тұрған-ды.
Жалғыз ағаш тұрған-ды,
Жапырағы жылтылдап.
Сұрланды аспан, сұрланды,
Соғыс оты жарқылдап.
Көрдім қалпын теңселген,
Бұтақтары майысып.
Дауыл күші еңсерген,
Ағаш тұрды қайысып.
Майысса да ол бірақ,
Қурамады, сынбады.
Жапырақ — шашы жалбырап,
Көкке бойлап тұрғаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезіп келем...

  • 0
  • 0

Кейде бұлт, кейде дауыл, кейде жаңбыр,
Тыныштар күні бар ма, мына жан бір.
Отырсам үйім қапас, ішім алау,
Дей ме әлде,

Толық

Арқама сүйей түсіп талқы тауын

  • 0
  • 0

Әбілез Жүніске
Көрмеген пендеге ұқсап сағы сынып,
Дүние-ай!
Отыр жігіт ағытылып

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Жол тартсаң ұзақ сарылып,
Тербеліп тымық теңізде.
Жүргенін сәулең сағынып,
Еске ал да, ақын, мені ізде.

Толық

Қарап көріңіз