Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз ағаш

  • 14.08.2018
  • 0
  • 1
  • 6259
Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.
Жағада жасыл құрақтар,
Қарайтын еді қиылып.
Жағада жалғыз бір ақ тал,
Өсе берді иіліп.
Есепсіз кетті қанша күн,
Өсе берді тал ерен.
Көз тоқтатпай кетті кім,
Мен де қарап қалар ем.
Жапырағын жел ойнатып,
Сәуле құшып нұрланды.
Тамырын терең бойлатып,
Көз тартып ұдай тұрған-ды.
Жалғыз ағаш тұрған-ды,
Жапырағы жылтылдап.
Сұрланды аспан, сұрланды,
Соғыс оты жарқылдап.
Көрдім қалпын теңселген,
Бұтақтары майысып.
Дауыл күші еңсерген,
Ағаш тұрды қайысып.
Майысса да ол бірақ,
Қурамады, сынбады.
Жапырақ — шашы жалбырап,
Көкке бойлап тұрғаны.



Пікірлер (1)

Перизат

Магыналы. Екен

Пікір қалдырыңыз

Қанатында жылдардың

  • 0
  • 0

Жастығым, сені армансыз құшып келем,
Жан өртең, жалыныңа ысып денем.
Жыр орап жүрегіме
Жылдам аққан,

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Алтын бесік

  • 0
  • 0

Қиялды Алтынбесік тербеді ме,
Көңіл кетті қанатын сермеді де.
Тасқындап қалайын бір нөсердейін,
Орамай тұрғанда жер жөргегіне.

Толық

Қарап көріңіз