Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз ағаш

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 6027
Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.
Жағада жасыл құрақтар,
Қарайтын еді қиылып.
Жағада жалғыз бір ақ тал,
Өсе берді иіліп.
Есепсіз кетті қанша күн,
Өсе берді тал ерен.
Көз тоқтатпай кетті кім,
Мен де қарап қалар ем.
Жапырағын жел ойнатып,
Сәуле құшып нұрланды.
Тамырын терең бойлатып,
Көз тартып ұдай тұрған-ды.
Жалғыз ағаш тұрған-ды,
Жапырағы жылтылдап.
Сұрланды аспан, сұрланды,
Соғыс оты жарқылдап.
Көрдім қалпын теңселген,
Бұтақтары майысып.
Дауыл күші еңсерген,
Ағаш тұрды қайысып.
Майысса да ол бірақ,
Қурамады, сынбады.
Жапырақ — шашы жалбырап,
Көкке бойлап тұрғаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ аймақтың аруы

  • 0
  • 0

Кең дала!
Көк теңіздей көсіліпсің,
Не көрдім сол даладан,
Не сыр ұқтым?!

Толық

Ой ықтаған көңілде мұң қоюлап..

  • 0
  • 0

Ақын едім жұптасқан жұртыменен,
Mice тұтпас тірлікті сырсыз-желең.
Ой ықтаған көңілде
Мұң қоюлап,

Толық

Той толғанысы

  • 0
  • 0

Мәңгілік даңққа бөлеп сүйікті елді,
Асты, әне,
Өмір көші биік белді.
Партия сарқылмайтын мол шуағын

Толық

Қарап көріңіз