Өлең, жыр, ақындар

Көз ұшында бұлдырап

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2096
Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.
Үйренем мен оттан лаулап жануды,
Мақпал түннен оймен үнсіз қалуды.
Әлдилеген ақ толқынды өңгерген,
Көргенмін мен мөлдірлікті көлдерден.
Үйренем мен сыршылдықты бұлақтан,
Тұнық әнді кеудеме әкеп құлатқан.
Үйренем мен жомарттықты даладан,
Сол далада туып-өскен жан анам...
Үйренем мен нәзіктікті гүлдерден,
Маған мәңгі жылылықты күн берген.
Көргенмін мен мықтылықты таулардан,
Сан ғасырды тапжылмастан аударған.
Үйренем мен армандауды ақ бұлттан,
Долы желге ұқсап әсте аптыққан.
Үйренем мен самғауды тек қыраннан,
Менің кеудем ән мен күйден құралған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Қызбөктер"

  • 0
  • 0

Кез еді кеш батуға ыңғайланған,
Шоғыр бұлт көк жиекте түр байланған.
Кім білсін ол да мені сағынды ма,
Қара орман қолын бұлғап шулайды алдан.

Толық

"Қарағым-ай"

  • 0
  • 0

Мынау жатқан жасыл сай Берікқара,
Жолаушым, жанап өтпей келіп қара.
Сылдыр өзен, сұлу шың қиясында,
Ойнақтайды тым ерке елік қана.

Толық

Қара бұрым толқындап тілерсекте

  • 0
  • 0

Арманы бір қашанда,
Тілегі бір,
Үміт артқан халқымның түлегі бұл.
Осынау қарақат көз сіңлілерім,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер