Өлең, жыр, ақындар

Көз ұшында бұлдырап

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2382
Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.
Үйренем мен оттан лаулап жануды,
Мақпал түннен оймен үнсіз қалуды.
Әлдилеген ақ толқынды өңгерген,
Көргенмін мен мөлдірлікті көлдерден.
Үйренем мен сыршылдықты бұлақтан,
Тұнық әнді кеудеме әкеп құлатқан.
Үйренем мен жомарттықты даладан,
Сол далада туып-өскен жан анам...
Үйренем мен нәзіктікті гүлдерден,
Маған мәңгі жылылықты күн берген.
Көргенмін мен мықтылықты таулардан,
Сан ғасырды тапжылмастан аударған.
Үйренем мен армандауды ақ бұлттан,
Долы желге ұқсап әсте аптыққан.
Үйренем мен самғауды тек қыраннан,
Менің кеудем ән мен күйден құралған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гиссар түні

  • 0
  • 0

Гиссар тұр түн жамылып,
Маңғазданып,
(Жиналмас күнде осынау маңға аз халық).
Күмбірлеп көне қорған күй төккендей,

Толық

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Нева үстінде

  • 0
  • 0

Қайшы алысты шағалалар шарқ ұрып,
Нева лықсып, қарауытты жар тұнып.
Мойнын созып қарайды алыс Аврора,
Теңселемін сабырым сонша сарқылып.

Толық

Қарап көріңіз