Өлең, жыр, ақындар

Көз ұшында бұлдырап

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2352
Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.
Үйренем мен оттан лаулап жануды,
Мақпал түннен оймен үнсіз қалуды.
Әлдилеген ақ толқынды өңгерген,
Көргенмін мен мөлдірлікті көлдерден.
Үйренем мен сыршылдықты бұлақтан,
Тұнық әнді кеудеме әкеп құлатқан.
Үйренем мен жомарттықты даладан,
Сол далада туып-өскен жан анам...
Үйренем мен нәзіктікті гүлдерден,
Маған мәңгі жылылықты күн берген.
Көргенмін мен мықтылықты таулардан,
Сан ғасырды тапжылмастан аударған.
Үйренем мен армандауды ақ бұлттан,
Долы желге ұқсап әсте аптыққан.
Үйренем мен самғауды тек қыраннан,
Менің кеудем ән мен күйден құралған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Армысың, ақындардың бас қаласы!

  • 0
  • 0

Ешкімнің жоқ өзіңмен бәс-таласы,
Арнасы,
Аңыздардың бастамасы,
Тұратын күмбездері көкті тіреп,

Толық

Дұғай сәлем!

  • 0
  • 0

Дұғай сәлем айта бар елге менен,
Түсіп жатыр жолдарға өрнек өлең.
Өлеңімен әуре боп жүрген балаң,
Өрлемеген,

Толық

Тауларда жүрдім

  • 0
  • 0

Тауларда жүрдім,
Тау таулығын көрсетті,
Ақша бұлттармен көрші етті!
Қыраны шалған қиырын

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер