Мәскеудегі Пушкин ескерткіші алдында
- 0
- 0
Александр Сергеевич!
Мазалайын, сұрағыммен...
Ақындық аспанында құдайым ең.
Даусың жеткен кең-байтақ Ресейге,
Ұнатамын..
Ұнатамын мен аппақ дала таңын,Баурыңдағы мен де бір балапаның.
Бірде қатал естілсе әмірлі үнің,
Бірде шаштан сипайды алақаның.
Ұнатамын даланың ерке желін,
Беу, өмір, өзіңе ұқсас ерке ме едім.
От жырынды құй дағы жүрегіме,
Өзегімді жалын боп өрте менің.
Ұнатамын кең дала, қырларыңды,
Талай-талай тыңдағам сырлы әніңді.
Ұйып қалып сол әнге құштар көңіл,
Көріп ең ғой таңданып тұрғанымды.
Ұнатамын ойланып жатқаныңды,
Қырандар тынбай кезді жақпарыңды.
Өзіңе ұқсас бүкпесіз мынау көңіл,
Кеудеңнен бір күй болып ақтарылды...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Пернегул
Ғажап -
Айкүн
Өте жақсы бірақ қиын
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі