Өлең, жыр, ақындар

Бекініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1580
(М. М - қа)

Құйылған құзар шыңнан құлап еркін,
Құйғытқан құба жонда құлагерсің!..
Жазықта жазым болса өкінішті,
Құласа, шын биіктен құлап өлсін, —
Дегендей, жыр — тұлпарды қамшылайсың,
Тамған бір шөл далаға тамшыдайсың.
Құстай зулап, ұшырған екпініңе,
Емес қой қарап тұрып жан шыдайтын.
Құстардай күзгі аспанда жатқан шұбап,
Жарысты жанарыңнан жас тамшылап.
Сен едің көктемдегі сендей тасып,
Жұртыңа жырларыңнан тосқан шуақ.
Сен едің, сергітетін сері жанын,
Серпе шерткен домбыра, серігі - әнің.
Сол үшін де қастерлеп, қадір тұтып,
Шарпылғам, жырларыңа сенің жалын.
Біреулер жүр арманның отын ұштап,
Өмірдің кей мінезі өкінішті-ақ!
Өзіңе ескерткіш қып өлеңменен,
Кетіпсің алынбайтын бекініс сап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елін бастап ереуілге, ерлікке

  • 0
  • 0

Көп көріп ата жаудан қастандықты,
Қас батырлар өткен ғой асқан мықты.
Елін бастап ерлікке, ереуілге,
Ғасырлар аңсап келген бостандықты.

Толық

Көл басындағы ой

  • 0
  • 1

Жарық ай шың басында қиылып тұр,
Көл беті нұрланады
Құйылып нұр.
Басында Бурабайдың салдық құрып,

Толық

Көңіл де бір жас орман

  • 0
  • 0

Көңіл деген бір жас орман сыңсиды,
Орман түні жайлап бірде тыншиды.
Дауыл, дауыл жапырағын жұлмалап,
Қытымыр қыс балтырынан шымшиды.

Толық

Қарап көріңіз