Өлең, жыр, ақындар

Бекініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1511
(М. М - қа)

Құйылған құзар шыңнан құлап еркін,
Құйғытқан құба жонда құлагерсің!..
Жазықта жазым болса өкінішті,
Құласа, шын биіктен құлап өлсін, —
Дегендей, жыр — тұлпарды қамшылайсың,
Тамған бір шөл далаға тамшыдайсың.
Құстай зулап, ұшырған екпініңе,
Емес қой қарап тұрып жан шыдайтын.
Құстардай күзгі аспанда жатқан шұбап,
Жарысты жанарыңнан жас тамшылап.
Сен едің көктемдегі сендей тасып,
Жұртыңа жырларыңнан тосқан шуақ.
Сен едің, сергітетін сері жанын,
Серпе шерткен домбыра, серігі - әнің.
Сол үшін де қастерлеп, қадір тұтып,
Шарпылғам, жырларыңа сенің жалын.
Біреулер жүр арманның отын ұштап,
Өмірдің кей мінезі өкінішті-ақ!
Өзіңе ескерткіш қып өлеңменен,
Кетіпсің алынбайтын бекініс сап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Қыран бізді көтеріп биіктеді,
Бұлт ішінде ойнаған киік пе еді.
Бөлендім кең даламда бір рахатқа,
Салқын лепті самалың сүйіп тегі.

Толық

Көңілге біз қонақпыз

  • 0
  • 0

Бұл өмірге түстенген,
Жолаушымыз бәріміз.
Асты бірдей ішкенмен,
Бірдей емес арымыз

Толық

Қарап көріңіз