Өлең, жыр, ақындар

Бекініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1576
(М. М - қа)

Құйылған құзар шыңнан құлап еркін,
Құйғытқан құба жонда құлагерсің!..
Жазықта жазым болса өкінішті,
Құласа, шын биіктен құлап өлсін, —
Дегендей, жыр — тұлпарды қамшылайсың,
Тамған бір шөл далаға тамшыдайсың.
Құстай зулап, ұшырған екпініңе,
Емес қой қарап тұрып жан шыдайтын.
Құстардай күзгі аспанда жатқан шұбап,
Жарысты жанарыңнан жас тамшылап.
Сен едің көктемдегі сендей тасып,
Жұртыңа жырларыңнан тосқан шуақ.
Сен едің, сергітетін сері жанын,
Серпе шерткен домбыра, серігі - әнің.
Сол үшін де қастерлеп, қадір тұтып,
Шарпылғам, жырларыңа сенің жалын.
Біреулер жүр арманның отын ұштап,
Өмірдің кей мінезі өкінішті-ақ!
Өзіңе ескерткіш қып өлеңменен,
Кетіпсің алынбайтын бекініс сап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күй қанаты көктемгі

  • 0
  • 0

Елеңдеймін дүбірге құлақ түріп,
Дүрліктірді даланы бұлақ күліп.
Күй қанатын сермеді көктем өзі,
Домбырасын дамылсыз бұрап тұрып.

Толық

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

Ән мұнарасы

  • 0
  • 0

Арқаның әнге бөлер шырын кешін
Жаныма қандай жақын Сырымбетім.
Ақанның асқақ дауыс,
Асыл сырын

Толық

Қарап көріңіз