Өлең, жыр, ақындар

Бекініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1517
(М. М - қа)

Құйылған құзар шыңнан құлап еркін,
Құйғытқан құба жонда құлагерсің!..
Жазықта жазым болса өкінішті,
Құласа, шын биіктен құлап өлсін, —
Дегендей, жыр — тұлпарды қамшылайсың,
Тамған бір шөл далаға тамшыдайсың.
Құстай зулап, ұшырған екпініңе,
Емес қой қарап тұрып жан шыдайтын.
Құстардай күзгі аспанда жатқан шұбап,
Жарысты жанарыңнан жас тамшылап.
Сен едің көктемдегі сендей тасып,
Жұртыңа жырларыңнан тосқан шуақ.
Сен едің, сергітетін сері жанын,
Серпе шерткен домбыра, серігі - әнің.
Сол үшін де қастерлеп, қадір тұтып,
Шарпылғам, жырларыңа сенің жалын.
Біреулер жүр арманның отын ұштап,
Өмірдің кей мінезі өкінішті-ақ!
Өзіңе ескерткіш қып өлеңменен,
Кетіпсің алынбайтын бекініс сап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар

  • 0
  • 0

Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.

Толық

Айлы түнде

  • 0
  • 0

Жолаушылар ағылады, тынбайды,
Теңіз үні толастамас түнде айлы.
Сұлу толқын ақ сәулеге малтығып,
Самал есер, еркелеткен тым жайлы...

Толық

Түс көрдім мен

  • 0
  • 0

Түс көрдім мен,
Түсімде сені көрдім.
Қандай ғажап тасыған көңілі ердің.
Шалғылары жетілген мұзбалақтай

Толық

Қарап көріңіз