Өлең, жыр, ақындар

Қара ормандар!

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1766
Қара ормандар, қағар тынбай кірпігін,
Мақамына мүлгігендей жыршының.
Қайда барсаң қарсы алатын нан-тұзбен,
Жаны қандай жайсаң еді жұртының.
Қалт жібермей, қимылыңды дір еткен,
Камаң қандай, қара орманнан сыр өпкен.
Асау толқын, ақын қиял жағада,
Сөзбен емес, ұғысамыз жүрекпен!
Ауыр күндер өтсе-дағы басыңнан.
Сен емессің тағдырыңа бас ұрған.
Ақ маржаны шашу болып шашылған,
Сильваң анау, еркелігін асырған!..
Қара ормандар, жапырағы жайқалған,
Самал ессе ырғатылған, шайқалған.
Салиқалы қариядан аумайсың,
Жүрегі жас, жанарына ой толған...
Жазы-қысы жібек шапан оранған,
Ықпайсыңдар, түтеген ақ бораннан.
Әсем сазды сан қайталап айтармын,
Ақиық ән дермін, ұшқан Уралдан.
Қара ормандар, қалың қолдай қаптаған,
Заман көші жаныштаған, таптаған...
Батыр демей, бүгін сені кім дейін —
Бар қасиетін қаз қалпында сақтаған!
Қара ормандар, күн нұрына жуынған,
Көруге бір құштар едім бұрыннан.
Ару — Урал арқасында өрілген
Аумайсың-ау, қолаң қара бұрымнан!
Бақытты ғой, перзенттерің туылған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Алтын бесік

  • 0
  • 0

Қиялды Алтынбесік тербеді ме,
Көңіл кетті қанатын сермеді де.
Тасқындап қалайын бір нөсердейін,
Орамай тұрғанда жер жөргегіне.

Толық

Қарап көріңіз