Өлең, жыр, ақындар

Мәрмәр шың

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2298
Көз тұндырып тұр алдымда мәрмәр шың,
Көрген адам дегені ме таңдансын.
Сиқырлайды, сезіміңді, сырлы тау,
Көрмегенге айта жүрер армансың.
Көркемдігі көз тұндырар, жасаған!
Қаланыпты ақ мәрмәрдан босағаң.
Осы таудың тастарынан Лермонтов,
Деп қаласың жырын қашаған...
Тіл қатпайсың білмегенге түс танып,
Тілдесесің аспанменен сұстанып.
Атқылаған нарзаныңнан ерекше,
Тұр ма дерсің, сарқылмайтын күш дарып...
Келер саған аңсаған жұрт ағылып,
Келер саған үміт оты жағылып.
Келер саған ақындары өр елдің,
Өрлік жайлы аңыздарды сағынып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зәуреге барғанда

  • 0
  • 0

Қашан да ой арқалаған зіл-батпан,
Жолаушымын, арманына тіл қатқан.
Көңілінде алаңы көп бір жанмын,
Көкірегінде тынши алмай күй жатқан.

Толық

Білесің жұрт мінезін аралассаң

  • 0
  • 0

Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Қадамды қалт жібермес, жаза басқан.
Оң мен солға бұлтартпас сергек сезім,
Бас білмейтін асаудай ала қашқан.

Толық

Жетісуым

  • 0
  • 1

Жетісуым, жерің таулы, далаң жаз,
Көлдерінде қиқулаған балаң қаз.
Көріктісі – ай, көкорайлы алқаптың,
Көрген сайын көңіл шалқып, болам мәз.

Толық

Қарап көріңіз