Өлең, жыр, ақындар

Қосмола

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1727
Көргенде Бөгем таудың Қосмоласын,
Өткен өмір шежіресін жастанасың.
Әлде кімге
Сездіріп аяушылық,
Әлде кімге
Сен іштей қастанасың.
Бұл таудың самалы бар керімсалдай,
Ағайын, ат терлетер жерің шалғай.
Осынау Қосмоланың ішінде әлде,
Жатыр ма екі ғашық
Өрімталдай.
Соншама қастандыққа барса да адам,
Ерлігін паш ететін барша ғалам.
Жатыр ма
Махаббаттың құрбандары,
Аяулы ақ арманды арқалаған.
Туған жер куә болған сырларына,
Үзіліп кеткен жақсы ән —
Ырғағы ма.
Өтті екен содан бері қанша уақыт,
Қосмоланың томсарып тұрғанына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанарыңнан таң күліп

  • 0
  • 0

Кетер сенің жүрегіңнен балқып таң,
Күлкің сенің айдын бетін шалқытқан.
Көңіліңнен анау ұлы тауларға,
Әппақ болып мәңгі-мәңгі қар жұққан.

Толық

Күндер, күндер!

  • 0
  • 0

Күндер-ай бірін-бірі қуалаған,
Сол күннің әр мезгілі куә маған.
Өтсейші бір минуты тыныш қана,
Неліктен арманшыл боп туады адам.

Толық

Қос басында

  • 0
  • 0

Қандай жақсы, дүрліккен дала қосы,
Есіңнен кетпестей боп қалады осы.
Шардараны көңілді
Күйге бөлеп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар