Өлең, жыр, ақындар

Қосмола

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1664
Көргенде Бөгем таудың Қосмоласын,
Өткен өмір шежіресін жастанасың.
Әлде кімге
Сездіріп аяушылық,
Әлде кімге
Сен іштей қастанасың.
Бұл таудың самалы бар керімсалдай,
Ағайын, ат терлетер жерің шалғай.
Осынау Қосмоланың ішінде әлде,
Жатыр ма екі ғашық
Өрімталдай.
Соншама қастандыққа барса да адам,
Ерлігін паш ететін барша ғалам.
Жатыр ма
Махаббаттың құрбандары,
Аяулы ақ арманды арқалаған.
Туған жер куә болған сырларына,
Үзіліп кеткен жақсы ән —
Ырғағы ма.
Өтті екен содан бері қанша уақыт,
Қосмоланың томсарып тұрғанына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынышпен ойға алдым

  • 0
  • 0

Жағасына сәл кідіртіп Сайрамның,
Елес сынды өте шықты,
Қайран күн!
Сұлу Сайрам тұнығынан өмірге —

Толық

Ой ықтаған көңілде мұң қоюлап..

  • 0
  • 0

Ақын едім жұптасқан жұртыменен,
Mice тұтпас тірлікті сырсыз-желең.
Ой ықтаған көңілде
Мұң қоюлап,

Толық

Дәрігер

  • 0
  • 1

Қас-қабағын бағып ұдай науқастың,
Ағаруы тегін бе еді тал шаштың.
Қарсы тұрып ажал дейтін дүлейге,
Денсаулықтың майданында шайқастың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар