Өлең, жыр, ақындар

Қосмола

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1707
Көргенде Бөгем таудың Қосмоласын,
Өткен өмір шежіресін жастанасың.
Әлде кімге
Сездіріп аяушылық,
Әлде кімге
Сен іштей қастанасың.
Бұл таудың самалы бар керімсалдай,
Ағайын, ат терлетер жерің шалғай.
Осынау Қосмоланың ішінде әлде,
Жатыр ма екі ғашық
Өрімталдай.
Соншама қастандыққа барса да адам,
Ерлігін паш ететін барша ғалам.
Жатыр ма
Махаббаттың құрбандары,
Аяулы ақ арманды арқалаған.
Туған жер куә болған сырларына,
Үзіліп кеткен жақсы ән —
Ырғағы ма.
Өтті екен содан бері қанша уақыт,
Қосмоланың томсарып тұрғанына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл түбіне кім аспанды төсеген

  • 0
  • 0

Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.

Толық

Беу, Алматым — астанам

  • 0
  • 0

Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.

Толық

Шыңдағы бұлақ

  • 0
  • 0

Жақпар тас, жасыл орман, қарлы тауым,
Серігі долы дауыл, мәңгі жауын.
Серпілсе көк көбесі жалын атып,
Сүйемін жәйдің шынды аймалауын.

Толық

Қарап көріңіз