Өлең, жыр, ақындар

Жайық жағалаулары

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2807
Жайқалып жатыр, Жайықтың жасыл
жағалаулары,
Жалтылдап ұшқан, бұлттарды құшқан
шағала–ау бәрі.
Атпашы, мерген, жалынам саған,
жазықсыз құстың
Жер — анаға тамады–ау қаны.
Жайқалып жатыр, Жайықтың орман
атыраулары,
Жүзіп бір өткен жігіттер анау —
батыл–ау жаны.
Жалданып аққан, жалтылдап жатқан
толқындар қандай,
Сол ма еді әлде ақын арманы.
Сыбырлап жатыр, Жайықтың күміс
толқындары,
Жағаңа келдім, жанымды сырға
толтырғалы.
Жалбырай қалып жапырақ —шашы,
ару қайыңның,
Су кешті аппақ балтырлары.
Жайқалып жатыр Жайықтың жасыл
жағалаулары,
Жалтылдап ұшқан, бұлттарды құшқан
шағала–ау бәрі.
Атпашы, мерген, жалынам саған,
жазықсыз құстың
Жер — анаға тамады–ау қаны...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағала

  • 0
  • 0

Белгілі менің жатқа жақпайтыным,
Белгілі жат қақпасын қақпайтыным.
Белгісіз қай арада жол аяқтап,
Белгілі сендік сырды сақтайтыным.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

Еске алсам сол бір кезді жан сезімім тулайды,
Дірілдеген көл жағасы, бұлбұл үні, түнді айлы.
Кірпігіме жас үйіріліп, мұңаямын түсім бе ол,
Қанша алға өтсем-дағы сол күн қайта тумайды

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Қарап көріңіз