Өлең, жыр, ақындар

Жапырағын шуаққа жаяды үміт

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1801
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Көңілдің құбылысын қалады ұғып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Қиял — қыран
Қиырға қанат қақса,
Арман түлкіні сонардан алады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Көктемдегі сеңдейін — ой ыдырап,
Жүректің арнасына барады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Қөңілдің құбылысын қалады ұғып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеме хат

  • 0
  • 0

Айып етпе, есіме алам бүгін,
Өтті ғой ерке, тентек балаң күнім,
Асауға бас білмейтін құрық салып,
Арқалатты бір үйдің тәмам жүгін.

Толық

Көңіл сарайы

  • 0
  • 0

Орманды сонау ішінде таудың көгілдір,
Орман ішін бөлеп жырға, төгіп нұр.
Жапа-жалғыз ғажап жұмбақ сарай бар,
Көрген сайын толқып өтер көңіл бір.

Толық

Асау арна

  • 0
  • 0

Сезімнің өзі де бір асау арна,
Жатпайды ол тығылып тасаларда.
Келер ол көктем болып,
Күй бөктеріп,

Толық

Қарап көріңіз