Өлең, жыр, ақындар

Жапырағын шуаққа жаяды үміт

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1818
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Көңілдің құбылысын қалады ұғып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Қиял — қыран
Қиырға қанат қақса,
Арман түлкіні сонардан алады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Көктемдегі сеңдейін — ой ыдырап,
Жүректің арнасына барады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Қөңілдің құбылысын қалады ұғып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бір жанмын

  • 0
  • 0

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,

Толық

Күз

  • 0
  • 1

Ақ қайың төкті суға жапырағын,
Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.

Толық

"Алтын жазық"

  • 0
  • 0

Күресуден көрмеген халқың қажып,
Ел көсемі — қашан да алтын қазық.
"Ақын болса толғанып, қалсын жазып",
Дегендей, тербеледі "Алтын жазық".

Толық

Қарап көріңіз