Өлең, жыр, ақындар

Жапырағын шуаққа жаяды үміт

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1558
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Көңілдің құбылысын қалады ұғып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Қиял — қыран
Қиырға қанат қақса,
Арман түлкіні сонардан алады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Көктемдегі сеңдейін — ой ыдырап,
Жүректің арнасына барады ұрып.
Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —
Қөңілдің құбылысын қалады ұғып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен неге кеш ұқтым...

  • 0
  • 0

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Шың жүрегі

  • 0
  • 0

Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.

Толық

Қарап көріңіз