Тәжібайға
- 0
- 0
Жасымнан атым аян Жамбыл едім,
Сүрінбес қара сөзге даңғыл едім.
Сөйлесем сары түнге шалдықпайтын,
Қақырап қайран даусым қалды менің.
Ер сүйікті еліне
Ел намысын жықпаған,
Қару байлап беліне.
Кегін алған дұшпаннан.
Қайраулы қылыш, найзадан,
Қаһарлы сөзі найзағай,
Талайдан мәлім ол маған:
Тәрбие сөзден талмаған,
айзере
өте күшті мен осыны үнемі оқимын