Өлең, жыр, ақындар

Аққу ақын

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 494
Асқақтыққа
Астасса да ірілік,
Ақпанға да,
Аптапқа да ұрынып.
Бір адамға қалай ғана бұйырған,
Қайран дүние...
Сұлулық пен ұлылық?!
Заманында ағамызға қыз біткен
Мойын созып, бір көруге үздіккен.
Бірақ соның қарайламай біріне,
Шықты ақыры бір биіктен біз күткен.
Балдай сөзің татығанда таңдайға,
Өзің айтып,
Өзің шырқар ән қайда?!
Әлі күнге іздеп келем сенделіп
Сендей жанды сыймай кеткен маңдайға.
Заманында сыналған да, мінелген,
Заманында қуанған да, түнерген.
Пейіште де жай тұрмаған сайтандар
Періштені пенде қылып жіберген.
Заманында әбзелдетіп ат мінген,
Найзағайдай қара бұлтты қақ тілген.
Бас иетін ақылына, ісіне,
Қасиетін жақын түгіл, жат білген.
Балқашына барып құйса Ілеңіз,
Әуел бастан Әму менен Сыр егіз.
Айырмасы болмасын деп тілеңіз,
Ақын – Аққу,
Аққу – Ақын – бір егіз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен сені сүйеді екем – енді білдім!

  • 0
  • 0

Мен сені сүйеді екем – енді білдім!
Қадірін қайран дүние – кең ғұмырдың.
Кеңескен бір сәтіңе жетпейді екен
Тел өскен тай-құлындай тең құрбыңның.

Толық

Нұрхан

  • 0
  • 0

Нұрекем, сені айтқанда еңіредік,
Ажалға жан емес ең жеңілерлік.
Торғайда өзің басқан әр топырақ
Әманда жатады екен тебіреніп.

Толық

Кемеңгерім – Кенекем!

  • 0
  • 0

Қамал бұзған қаһарман,
Абылайдан бата алған.
Қам жасаған қазағын
Қалдырмауға қатардан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер