Өлең, жыр, ақындар

Қайрау жыры

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1135
Мұңайып жалғыздықты айта берме,
Жігітім,
Сал өзіңді қайқаң өрге.
Күн жалғыз,
Ай да жалғыз аспандағы,
Ер жалғыз емес бірақ байтақ елде.
Қасында жарың да бар,
Бадан, да бар,
Көңілің енді неден алаң болар.
Бақыттың құс екені рас болса,
Қомсынбай ең алдымен саған қонар.
Жетеді жолдастарың,
Достарың да,
Әлемсің бастарыңды қосқанында.
Жетеді тілеулесің,
Қолдаушың да,
Жайын жоқ ұшырайтын тосқауылға.
Ой қосар ой үстіне өреліге,
Бастаған өмір мынау тереңіне.
Тұрғанда баурында ошақ
Басында Отан,
Жігітке жалғызбын деп керегі не?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай сығалап әйнектен

  • 0
  • 0

Кейбір кезде көңіл жүдеп,
Қайдағы бір қайғы өпкен.
Қыр самалын аңсаймын кеп,
Аймалайтын жайлы еппен.

Толық

Өзіңе

  • 0
  • 0

Желге ырғалып үлбіреген
бейне жаздың гүліндей.
Сезесің бе, жастығыңды барады өтіп білінбей.
Күндер тез-ақ асығады,

Толық

Қабір басында

  • 0
  • 0

Анашым!
Болармысың енді де алаң,
Күн туды көретұғын елді де аман.
Арада отыз жылды сабылдырып,

Толық

Қарап көріңіз