Өлең, жыр, ақындар

Қайрау жыры

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1294
Мұңайып жалғыздықты айта берме,
Жігітім,
Сал өзіңді қайқаң өрге.
Күн жалғыз,
Ай да жалғыз аспандағы,
Ер жалғыз емес бірақ байтақ елде.
Қасында жарың да бар,
Бадан, да бар,
Көңілің енді неден алаң болар.
Бақыттың құс екені рас болса,
Қомсынбай ең алдымен саған қонар.
Жетеді жолдастарың,
Достарың да,
Әлемсің бастарыңды қосқанында.
Жетеді тілеулесің,
Қолдаушың да,
Жайын жоқ ұшырайтын тосқауылға.
Ой қосар ой үстіне өреліге,
Бастаған өмір мынау тереңіне.
Тұрғанда баурында ошақ
Басында Отан,
Жігітке жалғызбын деп керегі не?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күндер, күндер!

  • 0
  • 0

Күндер-ай бірін-бірі қуалаған,
Сол күннің әр мезгілі куә маған.
Өтсейші бір минуты тыныш қана,
Неліктен арманшыл боп туады адам.

Толық

Қиыласың

  • 0
  • 0

Қиыласың, домбыраңды шертші деп,
Тымық күнде дауыл тілеп, өрт тілеп.
Бұл өмірде қуанышты да, көкірегін
Қасіретпен қарс айырған дертті көп.

Толық

Толқын құшағында

  • 0
  • 0

Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.

Толық

Қарап көріңіз