Өлең, жыр, ақындар

Қайрау жыры

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1259
Мұңайып жалғыздықты айта берме,
Жігітім,
Сал өзіңді қайқаң өрге.
Күн жалғыз,
Ай да жалғыз аспандағы,
Ер жалғыз емес бірақ байтақ елде.
Қасында жарың да бар,
Бадан, да бар,
Көңілің енді неден алаң болар.
Бақыттың құс екені рас болса,
Қомсынбай ең алдымен саған қонар.
Жетеді жолдастарың,
Достарың да,
Әлемсің бастарыңды қосқанында.
Жетеді тілеулесің,
Қолдаушың да,
Жайын жоқ ұшырайтын тосқауылға.
Ой қосар ой үстіне өреліге,
Бастаған өмір мынау тереңіне.
Тұрғанда баурында ошақ
Басында Отан,
Жігітке жалғызбын деп керегі не?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырын

  • 0
  • 0

Қарлығаш қанатындай дірілдеген,
Қос өзен жарыса аққан Шырын деген.
Сұлу үнді күлкідей сыңғырлайды,
Жасырып жатқан жоқ қой түгін менен.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

Еске алсам сол бір кезді жан сезімім тулайды,
Дірілдеген көл жағасы, бұлбұл үні, түнді айлы.
Кірпігіме жас үйіріліп, мұңаямын түсім бе ол,
Қанша алға өтсем-дағы сол күн қайта тумайды

Толық

Ар жүгі

  • 0
  • 0

Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.

Толық

Қарап көріңіз