Өлең, жыр, ақындар

Қайрау жыры

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1278
Мұңайып жалғыздықты айта берме,
Жігітім,
Сал өзіңді қайқаң өрге.
Күн жалғыз,
Ай да жалғыз аспандағы,
Ер жалғыз емес бірақ байтақ елде.
Қасында жарың да бар,
Бадан, да бар,
Көңілің енді неден алаң болар.
Бақыттың құс екені рас болса,
Қомсынбай ең алдымен саған қонар.
Жетеді жолдастарың,
Достарың да,
Әлемсің бастарыңды қосқанында.
Жетеді тілеулесің,
Қолдаушың да,
Жайын жоқ ұшырайтын тосқауылға.
Ой қосар ой үстіне өреліге,
Бастаған өмір мынау тереңіне.
Тұрғанда баурында ошақ
Басында Отан,
Жігітке жалғызбын деп керегі не?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жартас

  • 0
  • 0

Қара жартас, мелшиіп тіл қатпайсың,
Толқындарды кеудеңде тулатпайсың,
Сен неге кілт өзгердің, біле алмадым,
Тек қана үнсіздікті құндақтайсың.

Толық

Қамқалы

  • 0
  • 0

Елпілдеген, мөлтілдеген, Қамқалы,
Шақырады, алыстан көз тартады.
Құм жоталар, артқа тастап белдерді,
Бетке ұстаған Сарыжайлау, Арқаны.

Толық

Түс көрдім мен

  • 0
  • 0

Түс көрдім мен,
Түсімде сені көрдім.
Қандай ғажап тасыған көңілі ердің.
Шалғылары жетілген мұзбалақтай

Толық

Қарап көріңіз