Өлең, жыр, ақындар

Замандар заңы

  • 31.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1988
Түркістан. Тұран. Бір кезде тұлғалы мекен,
Тұнығындай қайнардың мұңданып өтем.
Туған жерге деген бұл махаббатпен
Мың жыл бұрын біз неге тумадық екен?!
Топырлап шығып, төгілді сөз қанша мұнда?
Тұтанса сезім, шашырар көзден шоғың да.
Бөтен боп кете жаздаған ақбөкен ұрпақ
Табиғаттың кездесті тозған шағында.
Намысы қайсар қандастар, тілдері майда,
Айта алар кім бар армансыз жүргенін ойда?
Ұлы газалдар жазатын ұлы шайырлар жоқ.
Дадамыз — қорқыт. Даланың күйлері қайда?
Көңліміз таза бұйымдай аз-ақ ұсталған,
Өлтірмейтін адамды — ғажап ішкі арман.
Тағдырдың желі әкеткен өздеріңді іздеп,
Мың жылдан кейін келдік біз Қазақстаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкейкесті

  • 0
  • 0

— "Дүрбелең дулы қаланың
Дүкені қайда, қалқам-ай?
Өтердей мына ағаңның
Өзекті шері тарқамай.

Толық

Қала экологиясы

  • 0
  • 0

Өзгерісті байқармыз талай әлі,
Басы болған нәрсенің бар аяғы.
Түнде жауған аппақ қар
Алматыда

Толық

Қуан жүрек!

  • 0
  • 0

Қуан, қуан, құлын жүрек,
Күннің нұры тұр елжіреп.
Күнің барда, үйің барда,
Риза бол бұйырғанға.

Толық

Қарап көріңіз