Өлең, жыр, ақындар

Тәжік сұлулары

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2215
Өнерін бір-бірінен асырардай,
Өнерге деген құштар бәсі бардай!
Сыртылдап сырлы саусақ,
Бұралса бел,
Көңілің тынбайды екен тасып алмай.
Өнерге жаны неткен құштар халық,
Қайталап бара жатыр құс та ән салып.
Аялап аруларын алақанда,
Жүрегі жігіттердің құшқан шабыт.
Өсердей биге қарап мақта да анық,
Жамылып жапырағын,
Жатты оранып.
Жырларды жамыратып мен де отырмын,
Сан тарау сапарымнан сәтті оралып.
Оқушым, өзің аңғар бұл арасын,
Асулар, шындар көп қой шығар ақын.
Бір ортақ қуаныш бар бәрімізге
Жат күйіп,
Достарымыз қуанатын.
Ұмытып өзін,
Жақын,
Жұрағатын,
Кеш жатып,
Жұрттан ерте тұрады ақын,
Айшығы әлемде жоқ сырлы-сынды,
Достықтың орнатсам деп мұнарасын.
Дүрліккен ән бе әлде күй ме айналам,
Бәрін де бір жүрекпен сүймей ме адам.
Достыққа орнатсам деп бір мұнара
Таң атып,
Күн шыққанын білмей қалам!
Сыр төгіп талай-талай түндер маған,
Қауышам тілегіңмен күндерге аман.
Байлығым,
Бақытым да бір сол шығар,
Досыңды көру абзал,
Күндеу жаман!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зәуреге барғанда

  • 0
  • 0

Қашан да ой арқалаған зіл-батпан,
Жолаушымын, арманына тіл қатқан.
Көңілінде алаңы көп бір жанмын,
Көкірегінде тынши алмай күй жатқан.

Толық

Жетісуым

  • 0
  • 1

Жетісуым, жерің таулы, далаң жаз,
Көлдерінде қиқулаған балаң қаз.
Көріктісі – ай, көкорайлы алқаптың,
Көрген сайын көңіл шалқып, болам мәз.

Толық

Жайық жағалаулары

  • 0
  • 0

Жайқалып жатыр, Жайықтың жасыл
жағалаулары,
Жалтылдап ұшқан, бұлттарды құшқан
шағала–ау бәрі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер