Өлең, жыр, ақындар

Серік Томановқа

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1242
Мұқаңдар жоқ Абайлардың соңында
Кеткен мәңгі қаламымен қолында.
Тағдыр бақтың бұйыртпады бірін де
Сені де, Аға, көре алмадым тіріңде.
Көре алмадым шабыттанған кезіңді
Ақ параққа ақтарылған сезімді.
Мен білмедім, сені мұңның құшқанын
Тіршіліктің тарықтырған тұстарын.
Мен білмедім, алдамшы үміт малданып
Сенің оған күн кешкенің жалданып.
Бәлкім, солай бақытың да кешігіп
Сен асығып жаптың өмір есігін.
Өкпелемей бес күн жалған фәниге
Бірді әкетіп, бірді әкелер әр үйге.
Сен жырың оқылғанда ұйып таң
Түн жымияр өр күлкімен миықтан.
Сен кеткенмен дүние өзгермеді
Қала, дала, жұрт аман – өз көргенің.
Ақындар жүр алысып сезімменен
Ал, арулар жоқты аңсап көз ілмеген.
Тірісінде мұңдарды өріп кілең
«Тағдырынан алданған дерсіз бір мен».
Өлеңіңді көзіңдей көріп жүрем,
Кешір, аға, өмірді сенсіз күлген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезімім жанарымда жағыла мың

  • 0
  • 0

Сезімім жанарымда жағыла мың
Бір жүрген сол күндерді сағынамын.
Көңілде қуаныштан мұңым басым,
Сен неге көрінбейсің, табынарым?

Толық

Балауса түндер

  • 0
  • 0

Бақыт боп жарыта қоймадың,
Туылған шығарсың мұңыма.
Мазасыз ойларға тоймадым,
Мән бере қоймассың жырыма.

Толық

Алатау қарайды бақсыдай

  • 0
  • 0

Алатау қарайды бақсыдай,
Ғасырлық кеудесін қар баса.
Өмірге келгенім жақсы ғой,
Бітірген ісім жоқ далбаса.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар